DE AVOND IS ONGEMAK EN DE AVONDEN

 

Reve in de Kerk van het Allerheiligst Hart van Jezus (1969, na de uitreiking van de P.C. Hooft-prijs)

What do you want to do ?

New mail

Toen ik las dat het boek “De Avond is Ongemak” van Marieke Lucas Rijneveld de Bookerprijs had gewonnen (wat een hele eer is), dacht ik onmiddellijk aan het boek “De Avonden” van Gerard Cornelis van het Reve dat ik al heel lang geleden gelezen heb. Beide schrijvers hebben twee voornamen. Zou dat toeval zijn of is dit een kwestie van marketing? Twee voornamen maakt iemand toch een tikkeltje voornamer.


Na lezing van de eerste zin van “De avond is Ongemak” vroeg ik me af welk begin van de twee boeken het meest uitnodigend is om te lezen, ‘De Avonden’ van Reve of ‘De Avond is Ongemak’  van Rijneveld. Na beide gelezen te hebben, kwam ik tot de slotsom dat het begin van Reve’s boek “De Avonden” meer uitnodigt om het boek te gaan lezen dan Rijneveld’s boek “De Avond is Ongemak” .

Opdat je zelf een oordeel kunt vormen, plaats ik hieronder eerst het begin van het boek “De Avond is Ongemak” en dan van de “De Avonden.”

“Die ochtend smeerde moeder ons een voor een in met uierzalf tegen de vrieskou, die kwam uit een geel blik van Bogena en werd normaal gesproken alleen gebruikt tegen kloven, eeltringen en bloemkoolachtige knobbeltjes op de spenen van de melkkoeien. De deksel van het blik was zo vettig dat je hem er alleen met een theedoek af kon draaien; het rook naar gaargestoofd uierboord, dat in dikke sneden besprenkeld met zout en peper weleens in een pan met bouillon op het fornuis stond en waar ik van gruwelde, net als van de stinkende zalf op mijn huid.” (De eerste regels van ‘De Avond is Ongemak’ van Marieke Lucas Rijneveld)

“Het was nog donker, toen in de vroege morgen van de tweeëntwintigste december 1946 in onze stad, op de eerste verdieping van het huis Schilderskade 66, de held van deze geschiedenis, Frits van Egters, ontwaakte. Hij keek op zijn lichtgevend horloge, dat aan een spijker hing. ‘Kwart voor zes’, mompelde hij, ‘het is nog nacht.’ ‘Wat een ellendige droom’ dacht hij. ‘Waar ging het over?’ Langzaam kon hij zich de inhoud te binnen brengen. Hij had gedroomd, dat de huiskamer vol bezoek was.’het wordt dit weekeinde goed weer,’ zei iemand. Op hetzelfde ogenblik kwam een man met ene bolhoed binnen.” (De eerste regels van ‘De Avonden’ van Gerard Kornelis van het Reve)

Over het boek “De Avonden’ van G.K. van het Reve

“Op 1 november 1947 publiceerde Reve (toen nog schrijvend onder de naam Simon van het Reve) zijn eerste roman, die nog steeds geldt als een van de grote klassiekers uit de Nederlandse literatuur. De avonden met als ondertitel een winterverhaal heeft geen plot, doch beschrijft slechts de laatste tien dagen van 1946 in de beleving van de jonge kantoorklerk Frits van Egters. Reeds als manuscript was het boek bekroond met de Reina Prinsen Geerligsprijs. Het is de beroemdste naoorlogse roman van Nederland geworden.” (Wikipedia)