woensdag 10 juli 2019

DE VERNIEUWDE LAKENHAL IN LEIDEN (DEEL 2)

Een Hollandse kamer met stemmig licht.

De lichtinval is opvallend.

Een ontroerend houten beeld van de Leidse metselaar Marinus van der Lubbe (2007) gemaakt door Gert Germeraad (1959). Marinus werd ter dood veroordeeld als brandstichter van de Duitse Rijksdag in 1933. Omdat Marinus communist was, werd de brand door Hitler aangegrepen om alle Duitse communisten op te sluiten. De vraag of Marinus dan wel dader of slachtoffer was is nooit helemaal opgehelderd.

Dick Hidde Nijland (1881-1955), Joodse Emigrant, 1939. Een berustend portret van een onbekende Duitse Jood, een immigrant. "Eind jaren dertig vestigden zich hier veel Joden vanuit Duitsland, waar het anti-semietisme groeide onder invloed van Hitler's Nazipartij."

Uitzicht op leidse huizen.

Hollands Raam.

Paul Citroen (1896-1983), Vrouw in een Raam, 1922. "Paul Citroen beheerst de kunst van het weglaten. Een arm en een modern gekapt vrouwenhoofd zweven schijnbaar gewichtloos in het roodbruin. Een krullerig lijntje suggereert vitrage voor het raam."

Spel van binnenvallend licht en schaduw op de kozijnen van de ramen met daar tussen enigszins verloren "het Zelfportret" (ca.1914) van Theo van Doesburg (1983-1931). Theo van Doesburg was lang bevriend met Piet Mondriaan. De vriendschap liep vast in het dogmatisme van Mondriaan over het gebruik van horizontale en verticale lijnen en het gebruik van primaire kleuren.

Theo van Doesburg, Portret van Pétro (Nelly van Moorsel) en profil, ca.1922. Dit en het vorige schilderij zijn voorbeelden van contrasterend, geordend expressionisme.

Theo van Doesburh, Contra compositie VII, 1924."met een diagonale contra-compositie plaatst Van Doesburg een 'intens grootere eenvoud en meer expressie' tegenover de statische rechtlijnigheid van Mondriaan. Ool met zijn keuze voor nuances van primaire kleuren ontregelt hij de strenge principes van zijn Stijl-collega. Het blijkt de nekslag voor hun toch al moeizame artistieke relatie. Niet lang hierna verlaat Mondriaan de Stijl-groep."

Het lijkt er op dat Diny een plier wil doen aan de trapleuning in de hal. Jos kijkt toe terwijl Wim studeert op een foto.

Gesprek over gebruik en aankoop van modern Laken (rechts op rollen) in de museumwinkel van de Lakenhal.

De informatiebalie heeft wat weg van een klein scheepje met twee inzittenden.
Tot slot moet ik nog vermelden van Wim dat ondanks dat ik mijn fiets niet op slot had staan, hij nochtans niet gestolen is, wat een bewijst dat Leidenaren eerlijke mensen zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten