dinsdag 9 juli 2019

DE VERNIEUWDE LAKENHAL IN LEIDEN (DEEL 1)

Het Drieluik "Het Laatste Oordeel" (1526-1527) van Lucas van Leyden (1493-1533) neemt een prominente plaats in een van de zalen. De vroeg begaafde schilder is jong gestorven. Dit altaarstuk deed me denken aan de bidprentjes die ik vroeg kreeg. Van Leyden brengt het laatste oordeel braaf, volgens de regelen der kunst van die tijd, in beeld. "Het Laatste Oordeel" van Jheronimus Bosch, min of meer een tijdgenoot van Van Leyden, spreekt me meer tot de verbeelding als het om oordeel en hel gaat.


Toen ik deze neger zag, moest ik twee keer kijken, zo echt kwam hij over. Wat intrigeert is dat hij de drager van het kruis van Jezus Christus vast heeft. Ik vroeg mij af of dit een eigentijdse verbeelding van de slavernij is of juist het tegendeel, ook hij is verlost? Het werk heet "preparations" en is in 1960 gemaakt door Roy Villevoye. De zwarte man is een Asmat man, een volk in Nieuw Guinea. Zij zouden net als Westerlingen geloven dat leven alleen mogelijk is via de doden. De vraag is dus hoeveel verschillen we van elkaa, aldus het museumbordje. De vraag blijft waarom ene Asmat man met het kruis van JC?

Leiden als bakermat van de Hollandse schilderkunst klinkt wat aanmatigend maar met Rembrandt, Jan Goyen, Jan Steen en Gerrit Dou om enkele van de beroemdste Leidse schilder te noemen, had Leiden onmiskenbaar veel in huis.


Laatst vroeg ik me af waar het werk van Jan Wolkers (1925-2007) was gebleven. Tot mijn verrassing heeft de Lakenhal werk van hem waaronder deze prachtige monochrome "Manhattan" (1964).


Een van de sjieke kamers in het museum die de rijkdom van het vroegere Leiden uitstralen.


De indrukwekkende trappenhal met op de eerste etage op de muur gedrukte gedichten. Bovenaan de trap een gedicht van Ilja Leonard Pfeijffer met een mooie  eerste zin "de tijd sloopt slordig, morst herinneringen,"


Het licht lijkt te zweven over de vloer van de hal. Links achter de zuil hangen twee schilderijen van Jan Wolkers waarvan ik meen te weten dat Wolkers zelf zei dat hij het licht wilde vangen.


Indrukwekkend wapentuig met op de achtergrond een enorm uitvergrote foto, een (net iets te) theatraal historiestuk van Erwin Olaf (2011).


Een Griezelkabinet op de bovenste verdieping van het museum.


Dit zou een Margritte kunnen zijn  maar het is een foto gemaakt vanuit het museum.


Het is en blijft heel moeilijk om het lijden van mensen uit te beelden. Het wordt al gauw teveel van het goede. Dit is een detail uit het schilderij "De Zelfopoffering van Burgemeester Van der Werf" door Gustaf Wappers (ca. 1830). Een thema dat pasta bij de dramatische romantiek van de negentiende eeuw.


"Couturejurk Nieuw Leids Laken #3", 2018 van Edwin Oudshoorn. Het contrast tussen deze frivole jurk en de ernstige mansportretten op de achtergrond is groot.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten