DE EENZAAMHEID VAN VLAANDEREN 73

Zou Elio di Rupo ooit bedacht hebben dat de detective Hercule Poirot misschien wel de man is die België de meeste internationale bekendheid heeft bezorgd?  Over de misdaad avonturen van deze uit Brussel afkomstige vrijgezel, tijdens de Eerste Wereldoorlog gevlucht naar Engeland, zijn dankzij de Engelse schrijfster Agatha Christie miljoenen boeken verschenen in vele talen, evenals films en TV series. Zijn belangrijkste wapen tegen de misdaad zijn  "zijn grijze cellen". Vanwege zijn accent wordt hij door de Engelsen als Fransman gezien, wat hij telkens opnieuw afgemeten corrigeert. Zijn karaktereigenschappen zijn bescheidenheid, charme, voorkomendheid, orde en regelmaat.

Met de val van de regering Michel komt opnieuw de vraag van de N-VA tot confederalisering van België op tafel te liggen. Voorlopig weten de andere partijen aan beide zijden van de taalgrens zich niet goed raad met de vraag om confederalisering van de N-VA en wijzen het af, de een met meer kracht dan de ander. De duidelijkste afwijzing komt van voormalig premier en Waalse socialistische partijleider Elio di Rupo in de krant De Tijd van 28 december j.l.
 
"Di Rupo: ‘Het confederalisme betekent dat je federaal niets meer samen doet, of toch bijna niets meer. Dat kunnen we niet aanvaarden. Wat is het cement dat ons land samenhoudt? Dat is het gevoel van velen dat ze Belg zijn. Dat gevoel is er op een specifieke, Belgische manier. Maar het is er wel. Kijk naar hoe trots duizenden landgenoten waren toen we afgelopen weekend wereldkampioen hockey werden. Of naar het WK Voetbal van afgelopen zomer...’"
 
Koning voetbal als bewijs dat België een sterk land is. Een gevaarlijke bewering. Wat als het gedaan is met het roemruchte Belgische koning voetbal, is het dan ook gedaan met de Belgische eenheid? Er is meer voor nodig om een land bijeen te houden dan koning Voetbal, een gedeelde geschiedenis bijvoorbeeld, een gedeelde cultuur, een gedeelde taal en gedeelde belangen. De Waalse socialisten hebben nooit veel gedaan om de Vlamingen te overtuigen dat er wel degelijk een gedeelde geschiedenis is, gedeelde belangen en ja ook een gedeelde cultuur.
 
De PS nam intussen de vlucht naar voren. Elio di Rupo kondigde op de nieuwjaarsbijeenkomst van zijn partij de herverovering (reconquista) van federaal België aan. Zijn recept is een even voorspelbaar als traditioneel socialistisch plan: verlaging van de pensioenleeftijd, lager btw tarief op energie, gratis tandarts en huisarts en bouw van duizenden sociale woningen. Het daarvoor benodigde geld moet al even voorspelbaar van de bedrijven en de rijken komen.
 
De N-VA top reageerde direct op de oorlogsverklaring van di Rupo door in te zetten op een verkiezingsstrategie om de N-VA onmisbaar (incontournable) te maken voor politiek België. Bart de Wever, pas net geïnstalleerd als burgemeester van Antwerpen, kondigde aan Vlaams minister-president te willen worden, voormalig Minister Jan Jambon is kandidaat-premier voor federaal België en huidig Vlaams minister-president Geert Bourgeois wordt lijsttrekker op de Europese N-VA kandidatenlijst. De slag om confederaal België is begonnen.

(verschijnt elke vrijdag)