vrijdag 19 oktober 2018

DE EENZAAMHEID VAN VLAANDEREN 60

 
Schipperskwartier, Antwerpen 1994
Welke politieke krachten gaan het lot van België bepalen? Die welke er op gericht zijn op het land bijeen te houden of die welke tot een opdeling leiden?  De trend is die van de Vlaams nationalistische krachten die het federale België uithollen ten gunste van een “Vlaamse soevereiniteit light”. Wallonië en Brussel zien zich als minderheid gedwongen om erin mee te gaan maar ze maken van de gelegenheid gebruik om de prijs voor de Vlamingen zo hoog mogelijk te maken.

De N-VA wil van een federaal België met een "Vlaamse soevereiniteit light" naar een confederaal België met volledige Vlaamse soevereiniteit.
“Een confederatie of statenbond is een samenwerking van onafhankelijke staten die samen een staat vormen. Hierbij bestaat een overeenkomst of verdrag tussen de verschillende onafhankelijke landen die overeenkomen om bepaalde aangelegenheden zoals de buitenlandse belangen en veiligheid gemeenschappelijk te regelen. Confederalisme staat hiermee in tegenstelling tot federalisme of een bondsstaat, waarbij het overkoepelende geheel - de federatie - onafhankelijk is. In een federatie is de federale grondwet het bindende element tussen de verschillende regio's terwijl in een confederatie elke staat een eigen grondwet heeft en de samenwerking wordt geregeld door het verdrag.” (Wikipedia: confederatie)
 

De N-VA formuleert het standpunt over een Belgische confederatie als volgt:
“Vlamingen en Franstaligen kijken verschillend naar de samenleving. De verschillende sociaal-economische realiteit leidt tot andere inzichten. Maar net omdat we andere oplossingen verkiezen, blokkeren we elkaar voortdurend. De Vlaamse kiezer krijgt daardoor al decennia niet het beleid waarvoor hij kiest.
Een federale kieskring zal dat niet oplossen. Partijen die daarvoor pleiten, verdelen bijvoorbeeld de zitjes al op voorhand tussen Vlamingen en Franstaligen. Ze behouden ook alle grendels op federaal niveau. Dat is allerminst een uitweg uit de blokkering. Overigens, vandaag houdt niets of niemand partijen die dat echt willen tegen om in Vlaanderen én Wallonië op te komen.

 

Willen politici uit beide landsdelen in overleg bepalen wat ze samen willen doen, dan is een confederatie de beste uitweg volgens de N-VA. Gaan ze daarin te ver of niet ver genoeg, dan heeft de kiezer altijd het laatste woord.
 

Die kiezer moet ook zelf kunnen bepalen wie aan het roer staat van zijn land. De N-VA pleit daarom voor een democratisch verkozen staatshoofd. Na een puur protocollaire overgangsperiode willen we de monarchie met het bestaande systeem van erfopvolging afschaffen” (N-VA standpunten)

Volgens de N-VA moet België een confederatie worden  met een gekozen staatshoofd, wat afschaffing van het huidige koningshuis betekent. Maar zoals alles in België alles op zijn tijd. De N-VA voorziet "een puur protocollaire" overgang en je weet natuurlijk nooit hoe lang zo een overgang gaat duren en waar die op uitdraait. In Belgische politiek is meer mogelijk dan men gewoonlijk denkt. 


(verschijnt elke vrijdag)

2 opmerkingen: