ODE AAN HET BOERENLAND

Uit naam van de natuur, het milieu en het klimaat zitten vooral de vee en kippenboeren in het (politieke) verdomhoekje. Onzin natuurlijk, al zal er hier of daar een maatregel genomen moeten worden om boeren, burgers en buitenlui elk hun plaats te geven in ons overvolle land. 

Want laten we wel wezen. Wij allemaal dragen de verantwoordelijkheid voor de grote drukte in ons land met zijn overvolle wegen, alsmaar uitdijende steden en recreatie parken.

Maar het boerenland kapot maken uit naam van de natuur, het milieu en het klimaat is onverantwoord. Dat zou het evenwicht in ons land danig verstoren en misschien wel zodanig dat we ons landschap verliezen met daarbij onze identiteit en onze manier van doen en zijn.

Het zou deugd doen als er meer besef kwam van het belang van de boeren voor ons landschap en onze plattelandscultuur.

Ondanks alles ziet het platteland er opperbest uit. Toen ik in 2014 dwars door Nederland fietste, zag ik een prachtig en goed onderhouden landschap met al even goed onderhouden boerderijen en bijbehorende koeien. 

Dat Nederlandse landschap is er mede dank zij de boeren. Zij onderhouden het en zij bewerken het. 

Je moet er niet aan denken dat er in dit land geen plaats meer zou zijn voor de boeren. Economisch een ramp maar een nog grotere ramp voor ons landschap, voor onze natuur, onze waterbeheersing en uiteindelijk ook cultuur. 

Want laten we wel wezen de boeren staan van ons allemaal het dichtst bij de natuur zowel het landschap als de dieren.

Daarom deze ode aan de boeren. Nederland zonder boeren wordt een ramp. Ons landschap zal verloren gaan door commercialisering, liberalisering en vooral versnippering. 

We hebben de boeren nodig om het land op fatsoenlijke manier productief te houden, goed te beheren en te verzorgen.