OORLOG IN MEXICO

Al in 2007 verbaasde mij de grote aanplakborden in de Mexicaanse busstations
helemaal vol geplakt met oproepen naar vermisten.
We zijn nu 10 jaar verder en het is alleenmaar erger geworden.

Voor degenen die het nog niet gemerkt hebben. Mexico is in staat van een onverklaarde oorlog. Die oorlog is al jaren aan de gang. Soms komt er wat van naar buiten, zoals een tijdje geleden bij de massa ontvoering en slachting van een veertigtal protesterende studenten. Dan blijft het een tijdje stil totdat weer ergens anders een massagraf wordt gevonden of er een moordende schietpartij op een feestje plaatsvindt.

Iedereen kan verdwijnen door ontvoering of regelrechte moord, of je  rijk of arm bent, man, vrouw of kind, zoon of dochter van een ondernemer, migrant, campesino, sportman, militair, politie, ambtenaar of wat voor beroep dan ook. In 2016 vielen 26.000 doden door geweld. Dat was bijna 23% meer dan het jaar daarvoor. Dit jaar wordt het waarschijnlijk nog erger. Tussen februari en maart vielen er alleen al 3.799 doden.

Volgens het Internationaal Instituut voor Strategische Studies (IISS) in Londen vallen in Mexico meer doden door geweld dan in Irak. Syrië met zijn wrede burgeroorlog staat op de eerste plaats op de wereld ranglijst van doden als gevolg van geweld..

Scene met gemaskerde jongeren uit een Mexicaanse documentaire "La libertad del diablo"
(De vrijheid van de Duivel) over huurmoordenaars uit de drugswereld
en slachtoffers van de drugsoorlog.
 De documentaire is gemaakt door de Mexicaan Everardo Gonzalez
en getoond op de Berlinale.

Wat is de oorzaak van deze orgie van geweld die Mexico in zijn greep heeft? Ten eerste de extreme verschillen tussen arm en rijk. In Mexico is ondanks alle linkse retoriek van verschillende partijen nooit een fatsoenlijk sociaal beleid tot stand gekomen.  Mexico is een land met een extreem Wild West Kapitalisme aangevuld met drugsgeweld en een niets of niemand ontziende corruptie. Politieke en ambtelijke (inclusief politie) macht wordt gebruikt voor persoonelijke verrijking over de ruggen van de gewone burgers.

Ten tweede zijn de officiële staatsnstellingen meer en meer verweven geraakt met het geld en geweld van de drugswereld. Veel politici, hoog geplaatste militairen en politie autoriteiten zijn beschermheren van drugsbendes. Het gevolg is dat criminaliteit niet wordt bestreden maar oogluikend toegelaten of toegedekt wordt. De moedige journalisten of juristen die zaken onderzoeken, worden eerst bedreigd en daarna als ze toch doorgaan met hun activiteiten alsnog in koelen bloede vermoord.

Ondertussen is er ook een soort van "Narco Cultuur" ontstaan
waarin de drugssmokkelaars (narcotraficantes) en hun
gewelddaden bezongen worden.

Andere vormen om snel geld te verdienen zijn ontvoeringen die vaak eindigen met moord of het losgeld wel of niet betaald is. De daders willen niet het risico lopen dat ze later alsnog ontdekt worden, ook niet door concurrende bendes. Het gevolg is dat tussen de verschillende drugs- en ontvoerings-bendes een soort van permanente oorlog aan de gang is die ongelooflijk wreed is. 

Tot slot moet nog gemeld worden dat als gevolg van het Wild West kapitalsime ondernemers ongestraft en zonder respect voor enige arbeidswetgeving hun werknemers soms genadeloos uitbuiten. Wie zich verzet tegen te lage lonen wordt of direct ontslagen of in geval van stakingen of andere vormen van georganiseerd verzet zelfs vermoord. Vakbondsleiders die daadwerkelijk opkomen voor hun leden, zijn hun leven niet zeker.

Of er wat aan gedaan kan worden? Wie zal het zeggen? De politieke en de ondernemende klasse is totaal verrot, net als leger en politie. De goedwillende intellectuelen zoeken de oplossing in radicale linkse ideologieën in plaats van praktische maatregelen zoals het naleven van bij wet vastgelegde minimumlonen enz. Als gevolg hiervan dreigt Mexico steeds verder weg te zinken in een moeras van bloed en geweld. Veel Mexicanen zullen daarom hun heil blijven zoeken bij hun Noorderbuur de VS. Een muur zal daar weinig tegen helpen.