David heeft een plan. Hij vertelt het niet aan Diego want wat niet weet wat niet deert. Hij gaat op zoek naar zijn voormalige kunstbroeders waarvan hij er een paar kan vertrouwen. Misschien kunnen zij helpen aan een onopvallende schuilplaats waar ze kunnen onderduiken om de gebeurtenissen af te wachten. Een plek veilig voor soldaten en ander revolutionair gespuis.
Na een paar dagen krijgt hij een schuilplaats aangeboden in een klein leegstaand atelier dat verscholen ligt achter hoge struiken en dikke bomen in een tuin op een ruime binnenplaats van een oud koloniaal huis dat de tijd heeft doorstaan. Het atelier heeft een eigen ingang, stromend water en ook nog een zolder. Een ideale schuilplaats voor hem en zijn vriend.
Het voorste deel van het huis wordt bewoond door een gerespecteerde zakenman en zijn vrouw. Zij komen nooit op de binnenplaats, net zo min als hun enige huisbediende tevens keukenhulp. Hun sociaal verkeer beperkt zich tot een kleine kring van familie en vrienden. De familie houdt zich zo ver mogelijk van politiek en revolutie vandaan om hun zaken niet te schaden.
Hier kunnen ze betrekkelijk veilig en comfortabel wachten op de dingen die komen gaan. Het geluk is met hen. De troepen van Villa verlaten de stad onder druk van de president, wat nog rest van het reguliere leger en de nog altijd actieve Carranza. Die rekent erop om met hulp van zijn generaal Obregón terug te kunnen keren als president.
Voor de zekerheid besluiten ze zich voorlopig gedeisd te houden. je weet maar nooit. Met hulp van zijn kunstvrienden, zij bezorgen hem verf, doeken en penselen, begint David weer te schilderen. De achtergelaten schildersezel doet goede diensten. Voorlopig beperkt hij zich tot stillevens die hij op een klein tafeltje uitstalt: een oude vaas, een doek, wat verdorde bloemen een oude klok. Het zijn oefeningen voor zijn handen en zijn ogen.
Diego kijkt af en toe in stilte toe hoe David met vorm, kleur en compositie een beeld op het doek zet. Hij langer hij kijkt naar David, hoe meer hij zich tot de schilderkunst voelt aangetrokken. Hij vraagt zich in bescheidenheid af of hij er wel talent voor heeft. In zijn dorp heeft hij nooit stillevens gezien. In de kerk hingen enkele schilderijen waaronder een afbeeldingen van de maagd Maria van Guadalupe en een schilderij van Jezus in een lang wit kleed tussen kinderen die naar hem luisteren.
Na verloop van tijd, daarbij zelfs aangemoedigd door David, besluit hij het eens te proberen, baat het niet het schaadt ook niet. David geeft hem uitleg over het gebruik van de verf en de penselen. Hij drukt hem op het hart dat om goed te kunnen schilderen, hij goed moet kijken. Niet zo maar even een blik werpen maar indringend. Je moet je afvragen wat je eigenlijk ziet, je moet de dingen tot je door laten dringen, zo leert hij Diego.
Voor inspiratie in kijken, verven, componeren van kleuren en vormen kun je terecht bij de grote meesters van de schilderkunst. Zij kunnen je op weg helpen hoe je licht en donker schildert en hoe kleuren de sfeer bepalen. Je moet oefenen totdat dat alles vanzelfsprekend voor je wordt. Je ziet de kleuren, de vormen en de sfeer voordat het op doek staat. Je handen en ogen scheppen vervolgens op het doek jouw verbeelding, jouw fantasie, jouw versie van de werkelijkheid.
Maar het allerbelangrijkste kun je niet leren, dat moet van meet af aan in jezelf zitten, herhaalt David keer op keer. Je moet weten wat je wilt schilderen, wat je de wereld wilt laten zien, Natuurlijk, je kunt je beperken tot voor de hand liggende voorwerpen, dingen die voor je neus liggen en die zo realistisch mogelijk weergeven maar je kunt met je verfkunst ook de mensen gerust stellen, ontroeren, kwetsen, boos maken enz. Het is aan jou om te beslissen wat je met je kunst doet.
En dan vooral, het moet uit jezelf komen. Het gaat om jouw wereld, jouw verhaal, wat jij wilt vertellen. Als je dat met schilderen kunt dan geef je betekenis aan je werk. David voegt er uit eigen ervaring aan toe, dat dit het moeilijkste is. Er is moed en durf voor nodig. Je kunt soms erg eenzaam zijn als schilder. Je werk wordt niet begrepen, ook dat hoort erbij. Diego gaat er eens goed voor zitten en begint te schilderen.
Schilderen, is het in beelden schetsen wat je ziet of hoort.
BeantwoordenVerwijderen