DE ONVEILIGE COMPUTER SAMENLEVING

Vanmorgen om half 9 ging de telefoon. Een Engels sprekende man meldde zich als iemand van een computer service centrum en sprak me aan met mijn voornaam izoals die in het Engels zou kunnen zijn. Echter, ik gebruik die nooit ook niet als ik spreek met Engelstaligen. Hij begon meteen over de fouten die de laatste 2 weken op mijn computer zijn gesignaleerd. Ik zou daar volgens hem veel van gemerkt moeten hebben. Ik antwoordde van niet en voegde er aan toe dat hij niks kan weten van mijn computer. Zelfverzekerd zei hij dat hij alles wist van mijn computer want hij werkte bij het Windows Service Center. Ha. Ik gebruik Windows niet, dus dat klopt niet, zo zei ik hem. Ik beet hem toe dat hij dus de boel aan het oplichten was. Aan de andere kant werd het stil. Ik heb de verbinding verbroken.

Dit lijkt me een poging om langs de weg van dienstverlening -een zogenaamd Windows Service Centrum- in mijn computer te geraken en op die manier aan allerlei paswoorden, codes enz. te geraken. Vraga is, hoe komt men aan mijn telefoonnumer op de vaste lijn? Is dat toeval? Proberen die oplichters maar wat of hebben ze een systeem met aanwijzingen waarom ik interssant zou zijn om op deze manier te benaderen?

Dit was de tweede aanval in 3 weken. Toen werd ik tijdens een fietstochtje ver van huis gebeld op mijn GSM door een Frans sprekende man. Nadat ik dat bevstigd had, vroeg hij of ik Engels sprak. Aangezien ik wel eens internationale telefoontjes ontvang, kwam me dit niet verdacht voor. Maar er ging wel ineens een flink licht bij me branden toen hij zei van TNT te zijn en of ik misschien pakjes te verzenden had. Op mijn verbaasde reactie dat ik bellen over te verzenden pakjes gek vond, reageerde hij met de opmerking dat ik toch in Brussel werk. Wat niet helemala onjuist is. Ik zei dat ik niet in Brussel was en herhaalde dat ik niet snapte dat TNT zou bellen over te verzenden pakjes. Het leek me allemaal heel verdacht. Het werd stil aan de andere kant. Ik brak het gesprek af.

Ik heb geen idee waar de beller op uit was maar het leek me een geval van poging tot oplichting. Hoe, daar ben ik niet achter gekomen. Ook hier weer devraag hoe ze aan telefoonnumer komen, deze keer mijn GSM nummer. Is dat toeval of zit er een systeem achter?

Ik heb voor alle zekerheid onze buren direct daarna telefonisch gevraagd ons huis in de gaten te houden. Immers een paar weken voor dit voorval was de politie bij mij thuis langs geweest om te vragen of wij verdachte bewegingen in of om ons huis hadden gezien. Gelukkig niet maar vanwaar de vraag? Er was dank zij een oplettende vrouw in de straat een zich verdacht ophoudende auto aangehouden die vol met inbrekersspullen lag. Maar zo lang er geen aanklacht van inbraak of iets anders is, kon de politie de 2 mannen niet vast zetten. Vandaar dus het buurtonderzoek.

Het laatste geval valt onder wat je zou kunnen noemen klassieke criminaliteit: inbreken in iemands huis nadat je hebt vastgesteld dat er niemand in huis is. Maar de 2 andere gevallen lijken mij voorbeelden van de groeiende oplichters criminaliteit in de gecomputariseerde samenleving. Ik denk dat dit de komende tijd alleen nog maar zal toenemen en dan ook nog op grote schaal. Kleine hackers kunnen honderden computers infecteren zo is pas nog gebleken. Ze kunnen dan met je computer wat ze willen. Een griezelige gedachte die steeds meer werkelijkheid begint te worden.

De computer samenleving met internet, online kopen, bankieren enz. krijgt steeds meer schaduwzijden. En dan hebben we het nog niet eens over het gespioneer van overheidswege georganiseerde veiligheids- en spionage diensten. Waar moet dat heen? De mensen die denken dat de computer samenleving een glorieuze toekomst tegemoet gaat met allemaal plastic kaartjes, veiligheidscodes enz. moeten zich nog maar eens goed achter de oren krabben. Het is allemaal lang niet zo veilig als ze denken. Het is ronduit onveilig, vooarla voor mensen die geen idee hebben hoe de computer samenleving eigenlijk werkt.