IS MIJN TIJD GEKOMEN?

Foto van een studentenhuis in of omstreeks 1968. Het huis stond in Jacobslaan 147.

Dank zij Rector Magnificus Professor Mr. Bas Kortmann van de Nijmeegse Radboud Universiteit besef ik dat mijn tijd gekomen is. Ik ben afgestudeerd aan de Katholieke Universiteit van Nijmegen maar die bestaat niet meer. Dat is veranderd in Radboud Universiteit Nijmegen. Ik had gehoopt mijn kleinkinderen met enige trots te kunnen vertellen dat ik gestudeerd heb aan een universiteit met een geschiedenis. Maar nu moet ik eerst uitleggen dat de oude universiteit heeft plaats gemaakt voor de Radboud Universiteit. Geen start om trots op te zijn en eigenlijk een beetje belachelijk.

Opa, je universiteit bestaat niet meer. Nee, jongen. Waarom niet, opa? Ik denk omdat Katholiek uit de mode is geraakt en mode is belangrijker dan geschiedenis. Geschiedenis is sterfelijkheid en daar willen de nieuwe generaties niet meer van weten. Het zijn net communisten die willen ook altijd de oude geschiedenis uitwissen. Ze vinden dat de echte geschiedenis pas met hen begint. Alles voor hun tijd was ouderwets en achterlijk.

De rector nodigt mij in de brief uit voor een alumnidag. Alumni is het meervoud van alumnus en is Latijn voor een oud-leerling of afgestudeerde aan de universiteit. Dus toch nog een beetje traditie in de Universiteit? In Wikipedia lees ik dat “Universiteiten en hogescholen in Vlaanderen en Nederland steeds meer aandacht besteden aan het onderhouden van goede contacten met hun alumni, dit voor het verkrijgen van donaties en het regelen van stageplaatsen of banen voor hun studenten.” Ik dacht het al. Het draait weer om geld en goed. In mijn tijd werden om die reden het lidmaatschap van het Studentencorps of een Dispuut aangeraden. Voor mij hoefde dat toen ook niet. Ik ben lid geworden van het Dispuut Marsipulami, dat paste beter bij mij als liefhebber van stripverhalen.

Waarom wordt aan de ene kant de geschiedenis van de Universiteit in de vuilbak gegooid met het schrappen van het woord Katholiek en aan de andere kant komt men op de proppen met zo'n belachelijk woord als alumnidag? Dat is pronken met een Latijns woord terwijl je blijkbaar niks van het verleden moet hebben. Wat is hier aan de hand? Om misverstanden te voorkomen, ik ben geen praktizerend Katholiek maar dat wil nog niet zeggen dat ik meteen ook wil breken met alles wat ik in mijn Katholieke opvoeding heb meegekregen. Je verwacht dat een eerbiedwaardig instituut als een Universiteit dat ook zou beseffen.

Die Alumnidag (een lelijk woord) wordt georganiseerd door de Faculteit der Managementwetenschappen. Maar ik heb nooit aan de Faculteit der Managementwetenschappen gestudeerd. Ik ben student geweest aan de Sub Faculteit Westerse Sociologie, Niet Westerse Sociologie en Culturele Anthropologie van de Faculteit der Sociale Wetenschappen. Op mijn kandidaats en doctoraal bul staat dit alles keurig uitgeschreven in het Latijn. Dat had van mij ook toen al in het Nederlands gemogen.

Denk je nu echt dat ik mijn kleinkinderen ga vertellen dat ik heb gestudeerd aan de Faculteit van Managementwetenschappen? Wat is er in 's hemelsnaam voor wetenschappelijks aan management? Dat is een uitvoerende functie die zekere vaardigheden vereist en verschilt daarin niks van een of ander ambacht. Niet eens een eerbiedwaardig ambacht want managers blijken meer en meer mannen en vrouwen te zijn die geleid worden door efficiency, winstgevendheid en kosten-baten analyses. Continuïteit en menselijkheid schijnen niet op hun lijstje vaardigheden te staan.

Ik hoop dat de Faculteit der Managementwetenschapen net zo snel wordt ingehaald door nieuwe ontwikkelingen als indertijd de Floppy Disc. Dat zal ze leren om geschiedenis modieus over boord te gooien.