DIJSSELBLOEM NU AL KOP VAN JUT

Een digitale fotobewerking vanPetrus van het schilderij 'De Bankier en zijn Vrouw' van de Vlaamse schilder Quinten Matsijs (1514), Museum Het Louvre. 

De aanloop voor het weekeinde was nog rustig maar toch al een tikkeltje onheilspellend. De attente lezers wisten het al. Cyprus verkeert in zwaar weer. Een noodlening van Europa lag in het verschiet om te voorkomen dat de banken zouden omvallen. Griekse waardepapieren hadden immers door de Griekse crisis veel van hun waarde verloren (de fameuse haircut). Aangezien Europa ondertussen de nodige institutionele maatregelen heeft genomen om een dergelijke kleine crisis op te vangen, zeker op een klein eilandje als Cyprus, kon je gerust op twee oren slapen. De Euroministers van Financiën o.lv. onze eigen Minister Jeroen Dijsselbloem zouden de zaak wel regelen.

Maar in het weekeinde barstte de bom. We zagen een herhaling van beelden die we indertijd van Griekenland zagen. Boze en verontwaardigde demonstranten met zwaaiende vlaggen die NEE schreeuwen. Over hun toeren geraakte mannen en vrouwen voor de camera's. Je zou denken dat in zo'n situatie de media hun best doen om de nodige achtergrondinformatie te verschaffen. Maar eerst en vooral volgt de sensatie, de verwijten, de verontwaardiging en de woede zodat het zoeken wordt naar de feiten.

Je probeert te achterhalen waar het over gaat. Ik lees over een heffing van 6,75 % op het spaargeld tot 100,000 €, daarboven is het 9,9% . Is die heffing eenmalig of blijvend? Vanwaar die heffing? Is het een soort belasting? Hoeveel krijgen ze nu van Brussel? Waarom moeten ze zelf geld ophoesten? enz. enz. Uiteindelijk vind je de feiten maar het blijft moeilijk want met name in de Nederlandse media slaat de verontwaardiging toe vermengd met sensatie, onheilsvoorspellingen, foute inschattingen in Brussel, slechte communicatie van Brussel enz.

Uiteindelijk wordt duidelijk dat het om een eenmalige heffing gaat omdat een alles omvattende Europese noodlening Cyprus zou opzadelen met onbetaalbare aflossingen. Cyprus moet dus zelf een bedrag bijna 6 miljard ophoesten. Dat kan het beste door een eenmalige belasting op spaargeld. Cyprioten schrikken zich natuurlijk rot. Tot nu toe was de crisis een ver van hun bed show. Het is op Cyprus altijd mooi weer en dat moet zo blijven, ook in crisistijd. Cypriotische actievoerders, deskundigen en journalisten struikelen over elkaar van verontwaardiging over de aantasting van het vertrouwen, de kans op een bankrun en god weet wat nog meer. Wat zijn ze blij in Hilversum, de crisis is weer terug en dan zijn wij weer lekker bezig.

Twan Huys van Nieuwsuur wist zelfs nog 3 dagen na de feiten de zaak weer flink op te fokken. Terwijl Dijsselbloem in de Tweede kamer zit te vergaderen, "staat Cyprus in de fik" zo analyseert hij haarscherp. Hij zou nu moeten rondbellen met heel Europa om de zaak te regelen, aldus Twan. Die jongen weet hoe het werkt! Ferry Mingelen draagt het zijne er toe bij: “dat komt ervan als je 2 functies wilt combineren”. Dat de beslissing unaniem genomen is door de Euroministers van Financiën, dat er redenen zijn voor het besluit, dat het IMF met de maatregel instemt, dat de ECB meedoet, dat zegt blijkbaar allemaal niks. Deskundige Martin Visser stookt het vuurtje voor Twan nog eens deskundig op. De media hebben immers een kop van jut nodig en daar leent Dijsselbloem zich nu prachtig voor. Ik ben geen fan van Dijsselbloem maar vind wel dat hij de kans moet krijgen om zich te bewijzen als voorzitter van de Euroministers van Financiën. Toch ook een goeie zaak eindelijk ook eens een landgenoot wat hoger in de Europese hiërarchie zit of mag dat niet van Twan c.s.?

Over de Cyprioten kan ik kort zijn. Hun land met veel te grote banken zit diep in een finaciële crisis. Als ze denken dat ze dat geen geld gaat kosten, zijn ze behoorlijk dom. Als je vliegtuig in de fik staat en naar beneden dreigt te storten, kun je ook geen beroep meer doen op de garanties dat dit niet zou gebeuren. Wat dacht je van de IJsland crisis? Nederlandse spaarders bij IJslandse banken kregen van IJsland hun geld niet terug, dat moest Nederland (Wouter Bos weet je nog?) doen. En wat te denken van hogere belastingen op verzekeringen?  Gelukkig was daar Nout Welling, de toenmalige baas van de Nederlandse Bank, als de kop van jut. Nederland moet en zal een schuldige hebben. 

In België dreigen tienduizenden heel kleine spaarders bij Belfius, voormalig Dexia, al hun spaargeld te verliezen. Ze dachten dat het spaargeld was maar volgens doorgewinterde beleggers zijn het gewoon aandelen en dus moeten ze voor de bijl. Het wachten is op een beslissing van Brussel. Grote kapitalisten lusten kleine kapitalisten op zo'n moment rauw. De wereld is hard.