P.DEWAARD@VOLKSKRANT.NL

Columnist Peter de Waard waarschuwt in de Volkskrant alvast Wim van de Leegte, de baas van de in Eindhoven gevestigde VDL Groep en nieuwe eigenaar van Nedcar niet te arrogant te worden (zie: ‘Wordt Born het Detroit van Limburg?). Hij mag dan het Limburgse autobedrijf gered hebben en daarmee voor het behoud van 1500 arbeidsplaatsen hebben gezorgd, het blijft natuurlijk een kwetsbare sector. Hij moet niet denken dat Born het Detroit van Nederland gaat worden aldus de benepen columnist in de Volkskrant.

Vanwaar die benepenheid? Stikt het in Nederland van arrogante ondernemers die hun grenzen niet kennen? De Waard vindt van wel en noemt er een paar. Dick Scheringa natuurlijk, Joep van de Nieuwenhuyzen, Nina Brink en Viktor Müller. Overigens hoort Müller volgens mij niet in het rijtje thuis. Müller is tot nu toe een fatsoenlijk ondernemer gebleken met misschien iets teveel aandrang tot het nemen van grote risico’s. Maar als zijn plannen gelukt waren, dan was dat zeker te prijzen geweest. Maar ja, achteraf lullen is altijd gemakkelijk.

Van der Leegte alvast bij dit rijtje zetten, deugt natuurlijk al helemaal niet tenzij de Waard kan aantonen dat van der Leegte een ondeugdelijk ondernemer zou zijn. Kan hij dat niet dan is hij een doodgewone zwartkijker of misschien wel een kwalijke intrigant die een ondernemer als van der Leegte en minister van Economische zaken Maxime Verhagen hun succes niet gunnen.

Waarom kan Peter de Waard niet een schouderklop uitdelen aan een Brabantse ondernemer en een Limburgse politicus die er met veel moeite in geslaagd zijn 1500 banen voor Limburg te redden? Is hij een aangeboren zwartkijker, een eeuwige pessimist, een zelfingenomen journalistieke betweter, een doorgewinterde cynicus of lijdt hij aan randstadjaloezie?

Dan hoor ik liever Henk van Rees van FNV Bondgenoten die zegt blij te zijn voor zijn leden dat ze hun werk behouden en dat het BMW contract met Nedcar voor de bouw van de nieuwe Mini het ultieme bewijs van erkenning van het vakmanschap van de 1500 autobouwers is. Mooi toch dat in crisistijd politiek en ondernemerschap ten goede komen aan werknemers. Mooier nog dat het is gelukt in een sector die het extra moeilijk heeft.