EVALUATIECOMMISSIE@CDA.NL

CDA Lijsttrekker en fractievoorzitter Sybrand Buma. Een digitale fotocompositie van Petrus

Sinds de zondeval van Adam en Eva is het nooit meer goed gekomen met de wereld en zeker niet met de politiek. Zelfs het offer van Jezus dood aan het kruis als goedmaker voor zijn Vader heeft dat niet kunnen verhelpen. De Roomse Paus en de Synode al evenmin. Het gevolg is dat we ons telkens opnieuw moeten behelpen in de wereld en vooral de politiek.

De grootste zonde die het CDA heeft begaan was die van ruzie in eigen familie. Met dank aan Geert Wilders en zijn pseudo-partij PVV. Ik bedoel de ruzie tussen Ab Klink en Maxime Verhagen tijdens de onderhandelingen over het zogeheten gedoogkabinet, wat nu al weer geschiedenis is. Ik wil niet met de vinger wijzen maar de wijze waarop Klink zijn meningsverschil over die onderhandelingen naar buiten bracht, getuigde van een zelden binnen het CDA vertoont amateurisme. Vervolgens werd de ruzie doorgegeven aan een speciaal CDA verkiezingscongres. Dat was politieke volwassen van het CDA. Het conflict inhoudelijk uitvechten op een congres. Ik noem dat een feest van democratie. Helaas weigerde een minderheid het Congresresultaat te aanvaarden. Blijkbaar trok het geweten van de tegenstanders een streep onder of zelfs door de partijdemocratie.Voor de buitenwereld was er voortaan sprake van twee CDA’s: een CDA met een geweten en tegen het gedoogkabinet en een gewetenloos CDA en voor het gedoogkabinet.

Die rare toestand werd nog verergerd doordat CDA oudgedienden, ik noem geen namen, er zich ook nog eens mee kwamen bemoeien. Bevrijd van de last van de politieke macht die ze ooit gehad hadden, leuterden ze er in de media op los. Koren op de molen van de media en natuurlijk de oppositie. De professionele machtspartij CDA was tot op het bot verdeeld geraakt over zijn te varen koers in de Nederlandse politiek. Wilders met zijn pseudo-partij bleek een stabiele politieke partij als het CDA volledig uit zijn evenwicht te kunnen brengen met zijn ordinaire straattaal zoals dat overigens daarvoor de PvdA was overkomen met Pim Fortuyn.

Er werd in het CDA geen oplossing gevonden voor deze crisis, ook niet met een nieuwe procedure voor het kiezen van de partijleider. Immers de kort daarvoor gemaakte fout om Jan Peter Balkenende op grond van behaalde resultaten opnieuw tot lijsttrekker uit te roepen moest voortaan voorkomen worden. Een prima procedure was het, vernieuwend voor de Nederlandse politiek maar ook dat mocht niet baten.

De nieuw gekozen partijleider, eerlijk, integer en duidelijk droeg hoe dan ook de last van het verleden met zich mee en bleek niet opgewassen te zijn tegen de polarisatie tussen links en rechts in deze crisistijd. Buma is nu eenmaal geen man van heftige of grote woorden, is er de man niet naar om problemen weg te lachen of met bravoure op te lossen. Hij is een zorgelijk man die weet wat de kiezers te wachten staat en dat niet kan of wil verbloemen. Dat lijkt positief maar dat is het niet. Politiek is voor de kiezer geworden wat de TV voor de kijker is, een spannende goed nieuws show waarin de kandidaten met hun slechte nieuws op hun bek gaan en de praatjesmaker en de lachebekjes het winnen. Dat kun je betreuren, maar het is niet anders.

Of het CDA zich aan deze nieuwe politieke cultuur zal kunnen aanpassen, betwijfel ik dus zal het nog wel een tijd doormodderen worden.

Met vriendelijke groeten,