Ik heb Wim Kok altijd hoog gehad. In zijn tijd als voorzitter van de FNV heb ik hem wel eens persoonlijk ontmoet. Ik vond hem het voorbeeld van een goede vakbondsleider. Hij was ook een betrouwbare PvdA fractievoorzitter en later premier van Nederland. Hij stond voor degelijkheid en soberheid, compassie en besluitvaardigheid. Hij sprak toen over de exhibitionistische zelfverrijking door topmanagers uit het bedrijfsleven.
Jacques Wallage vond ik daarentegen meer het jaren zestig type praatjesmaker. Geen persoon die mij aansprak al zal hij wel zijn verdiensten voor de partij gehad hebben. Van hem kon je verwachten dat hij voor het mooie baantje en het grote geld zou gaan. Van Wim Kok heb ik dat nooit gedacht.
Dat Wallage dan ook achter de salarisverhogingen en de miljoenenbonussen van de top van PostNl staat, past wel in het beeld dat ik van hem had. Maar dat Wim Kok daar ook achter staat terwijl het bedrijf ook nog eens honderden mensen weg bezuinigd, kan ik niet begrijpen. Waarom heeft hij dan die uitspraak gedaan over exhibitionistische zelfverrijking door topmanagers? Bovendien, heeft hij dan helemaal geen voeling meer met zijn voormalige vakbonds- en PvdA achterban? Ik snap er niks van.
Wim Kok is nu zelf ook een topmanager. Zo simpel is het.
BeantwoordenVerwijderen@ZJA
BeantwoordenVerwijderenToch blijft er sprake van een soort gedaanteverwisseling tussen de Kok van vroeger en van nu.
Denk eens aan de oude Drees. Die bleef zijn leven lang sober en eenvoudig.