Toen we eind jaren zestig als studenten
actie voerden tegen de Vietnam oorlog riepen we tijdens demonstraties “Johnson
Moordenaar”. Lyndon B. Johnson was de in 1963 vermoorde president John Kennedy
als president van de VS opgevolgd. Van hem erfde hij o.a. de oorlog in Vietnam. Aangezien president
Johnson een bevriend staatshoofd was, mocht je hem publiekelijk geen moordenaar
noemen. Daarom scandeerden we voortaan Johnson Molenaar.
Ik weet niet of de de Surinaamse president
Desi Bouterse een bevriend staatshoofd is maar ik denk van niet. Hij is immers
in Nederland veroordeeld voor drugshandel. Of hij een moordenaar is, staat ook
nog niet vast. Zijn poging om hemzelf en zijn kornuiten via het Surinaamse
parlement amnestie te verlenen voor 15 moorden wijst daarentegen in zekere zin op een schuldbekentenis.
De moorden zijn gepleegd op 8 december 1982
in Fort Zeelandia. Daar werden 15 opposanten van de dictatuur van Bouterse en
zijn kornuiten vast gehouden. Ze zijn ‘s nachts standrechtelijk geëxecuteerd.
Bouterse beweerde altijd dat hij toen niet meer in het fort was. Intussen heeft
een van zijn kornuiten verklaard dat hij er wel was. Hoe dan ook, als
dictatortje was hij ten volle verantwoordelijk voor de standrechtelijke
executies in Fort Zeelandia.
Met deze amnestiepoging tracht Bouterse opnieuw
zijn verantwoordelijkheid te ontlopen. Bouterse bewijst daarmee opnieuw dat hij
een lafaard is. Dat is hij vanaf het begin van de staatsgreep geweest.
Het spijt me voor de Surinamers dat zij
geïntimideerd worden door een lafaard. Het spijt me nog meer dat ze hebben
toegestaan dat een lafaard president van hun land is geworden.
Met de amnestiewet treedt Bouterse in de
voetsporen van illustere voorgangers als de Chileense dictator Pinochet en de
Argentijnse Videla c.s.. Maar net zo min als zij, zal ook Bouterse niet
ontsnappen aan het oordeel van zijn volk en dat van de geschiedenis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten