België is politiek een ingewikkeld land vanwege de
aanwezigheid van een grote Franstalige minderheid tegenover een Vlaamse
meerderheid. Dat op zich al vraagt om een evenwichtsoefening in de macht. Een
minderheid voelt zich al gauw bedreigd door de meerderheid omdat een de
meerderheid op basis van het getal een minderheid kan verdringen. Dat hoort
natuurlijk niet in een democratie.
Die wordt juist gekenmerkt door respect voor de minderheid door de
meerderheid.
Echter in België zijn de rollen met de totstandkoming van de
regering Elio di Rupo precies omgekeerd. De Franstalige minderheid beschikt
vanuit het oogpunt van bestuurlijke macht over de meerderheid terwijl de
Vlaamse meerderheid in de minderheid is. Met een eenvoudige rekensom is dit
duidelijk te maken waarbij we als volgt te werk gaan.
Een ministerspost krijgt het politieke gewicht van 1 punt.
De post van Minister President di Rupo krijgt het politieke gewicht van 1,5
punt. Twee punten zou ook te verdedigen zijn want de eerste minister wordt de
komende jaren hét gezicht van België, maar wij houden het hier op 1,5 punt. Een
staatssecretaris krijgt het politieke gewicht van 0,5 punt. De voorzitter van
de Kamer krijgt het gewicht van 1 punt, de voorzitter van de Senaat 0,5 punt.
De Belgische Kamer heeft net als de Nederlandse Tweede Kamer een groter
politiek gewicht dan de Senaat, in Nederland min of meer te vergelijken met de
Eerste Kamer.
In dit puntensysteem halen de Franstaligen 9,5 punten ( de
Franstalige Minister President plus zes ministers plus twee staatssecretarissen
plus de voorzitter van de Kamer), tegenover de Vlamingen 8,5 punten (zes
ministers plus vier staatssecretarissen plus de voorzitter van de Senaat.)
De verhouding tussen de Franstalige minderheid en de Vlaamse
meerderheid is die van 4 miljoen tegenover 6 miljoen (4:6). Volgens die
verhouding zouden de Vlamingen aan het machtsgewicht van 10,8 punten moeten
komen (6/10 van 18) en de Franstaligen aan 7, 2 (4/10 van 18). De Vlamingen komen volgens deze rekensom dus
2,3 machtspunten te kort (het verschil tussen 10,8 en 8,5) terwijl de Franstaligen datzelfde getal
aan machtspunten teveel hebben (het verschil tussen 7,2 en 9,5).
Op basis van de bovenstaande cijfers kun je de regering di
Rupo zeker geen evenwichtige regering noemen. Eerder het tegendeel. Het is een
onevenwichtige regering wat betreft verdeling van de macht tussen de Vlaamse
meerderheid en de Franstalige minderheid. Maar wellicht dat de Vlaamse
meerderheid deze minderheidspositie beschouwt als de prijs die ze moet
betalen aan de Franstalige minderheid voor de komende staatshervormingen en de
splitsing van BHV.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten