54. MEXICAANSE VERTELLINGEN. TOERISME

Huasca gelegen in de staat Hidalgo, niet ver van San Miguel. Ingekleurde zwart-wit foto van petrus. 1976.

 

Dan schakelt zijn vader als om het verdriet en de tragiek achter zich te laten, over naar een ander verhaal. Er is onlangs een belangrijke vrouw van het ministerie van toerisme op bezoek geweest in het dorp. Ze is begonnen bij de burgemeester waar hij als afgevaardigde van de ejido bij aanwezig was. 

Ze vertelde over een plan om in hun streek het toerisme te gaan bevorderen. Pachuca zal uitgroeien tot een miljoenenstad zo wordt voorspeld. De bewoners zullen in de weekeinden zich buiten de stad in de nabije omgeving willen ontspannen. Volgens deskundigen lenen de dorpen hier in de bergen zich daarvoor prima. 

Het idee is om van het grote meer bij de hacienda tezamen met het omliggende bos een recreatiepark te maken dat beheerd wordt door de leden van de ejido. Ideeën over de aanpak en de benodigde investeringen door het ministerie zijn al ver gevorderd.

Een gedeelte van het meer kan samen met de beek gebruikt worden voor een zalmkwekerij. De zalm kan ter plekke worden klaar gemaakt en gegeten in restaurants die aan de oever van het meer gebouwd worden. Het meer is geschikt om er met kleine bootjes en kano’s op te varen.

In het midden van het bos komt een kiosk te staan met daar omheen kleine winkels waar je eten, drinken, souvenirs en zwembenodigdheden kunt kopen. Er komt een groot zwembad met zonneweiden. Wanneer het project eenmaal loopt kunnen er nog altijd nieuwe attracties bijgebouwd worden.

Een deel van de toeristen zal willen overnachten. Het zou daarom goed zijn als het dorp daarin kan voorzien. Het is de bedoeling dat de boeren zelf hotelletjes, B&B's enz. bouwen zodat de opbrengsten bij henzelf terecht komen. Het park zal daarentegen door de ejido beheerd worden.

Ramon vertelt dat hij daarna meteen alle leden van de ejido bij elkaar heeft geroepen om over de plannen te praten. Dat was niet gemakkelijk. Net als hijzelf, wantrouwen de boeren de plannen van de regering. Er zijn al zo vaak beloftes gedaan en er is nooit iets van terecht gekomen. Waarom zou dat nu ineens anders zijn? 

Ze willen boter bij de vis. Het ministerie moet niet alleen met plannen maar ook met geld komen en dan is de vraag in welke vorm komt dat geld. Worden het leningen waar ze vervolgens jaren, zo niet generaties lang over zullen doen om die terug te betalen? Of zijn er nog andere mogelijkheden voor het verstrekken van geld? Niemand die het weet.

De meesten denken ondanks alles dat het een bruikbaar plan. Op die manier kunnen het meer en het bos eindelijk ook wat geld opbrengen voor het dorp. Maar ze willen wel eerst weten wat precies de financiële plannen zijn van het ministerie en welke toeristische voorzieningen zij op het oog hebben. Het besluit is om af te wachten waar het ministerie precies mee komt en dan verder te praten.