WAAR WONEN IN MIDDEN OOSTEN?

President Yitzak Rabin van Israel (links) schudt de hand van de Palestijnse PLO leider Arafat (rechts) onder toeziend oog van de Amerikaanse president Bill Clinton (1993) na het ondertekenen van de Oslo akkoorden. De Oslo-akkoorden zijn een reeks overeenkomsten tussen de PLO en Israël die tot doel hebben de eerste aanzet te zijn om het conflict tussen Israël en de Palestijnen op te lossen door de oprichting van Palestijns zelfbestuur onder een Palestijnse Autoriteit op de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook. In die akkoorden is (nog) geen sprake van een onafhankelijke Palestijnse staat waarover nu veel wordt gesproken.

Ik zou als niet-jood in Israel kunnen wonen ook al ligt het in een inherent instabiele regio met voortdurende oorlogsdreiging of zoals nu een openlijke oorlog op vele fronten. Ik zou er kunnen wonen omdat Israel een democratische staat is met een representatieve democratie, een parlementair stelsel, evenredige vertegenwoordiging en algemeen kiesrecht. Er is vrijheid van meningsuiting, de verkiezingen zijn geheim en vrij, er is vrijheid van vereniging en onafhankelijke rechtspraak.

Men kan vrijelijk kritiek hebben op regering en zijn beleid zoals bijvoorbeeld de kolonisering van de bezette Westelijke Jordaanoever en Oost Jeruzalem of de manier waarop premier Netanyahu nu oorlog voert. Er loopt zelfs een strafzaak i.v.m. corruptie tegen Netanyahu.  

Een zwaar kritiekpunt is de kolonisering van de bezette Westelijke Jordaanoever d.m.v. het bouwen van Joodse nederzettingen. De nederzettingen zijn een sta-in-de-weg voor toekomstige onderhandelingen voor een onafhankelijke Palestijnse staat zoals voorzien in de Oslo-akkoorden (1993-1995).

De annexatie van Jeruzalem door Israel gaat eveneens in tegen de Oslo-akkoorden. De annexatie wordt internationaal dan ook niet erkend behalve door de VS. De oorspronkelijke bedoeling was om Jeruzalem een internationale status te geven. Daar komt op dit moment niks van terecht. De stad blijft een twistappel tussen Jordanië, die Oost Jeruzalem in 1948 heeft bezet, de Palestijnen die het als hun hoofdstad zien en Israel dat Jeruzalem eveneens als zijn hoofdstad ziet. 

De Gazastrook is conform de Oslo akkoorden ontruimd (2005) en overhandigd aan de Palestijnse Autoriteit. Israel behield vanwege interne veiligheidsoverwegingen de militaire controle over het gebied, in het bijzonder het luchtruim. Dat heeft de Hamas pogrom op 7 oktober vorig jaar waarbij ongeveer 1200 weerloze mensen werden vermoord en 250 meegenomen als gijzelaars, niet kunnen voorkomen.De controle over de grensovergang aan de Egyptische kant is overgedragen aan Egypte.

Als ik in de Gazastrook zou wonen dan zou ik proberen zo snel mogelijk weg te komen uit dat gebied vanwege de absolute heerschappij die Hamas heeft waardoor het volledig is omgebouwd tot een groot oorlogsgebied, een groot fort met uitgestrekte ondergrondse tunnels met commandocentra, wapen- en munitie- opslagplaatsen. Al het geld wordt gestoken in oorlogvoering.

Gaza is onder de absolute heerschappij van Hamas een land zonder toekomst vanwege de permanente staat van oorlog tegen Israel zonder ook maar enige kans te hebben zo een confrontatie te kunnen winnen. Er is geen vrijheid van meningsuiting, geen vrijheid van vereniging en organisatie, geen onafhankelijke rechtspraak enz. 

Wat voor Hamas geldt, geldt ook voor Hezbollah. De partij is geschoeid op de politieke beginselen van de huidige Iraanse regering. Iran steunt de beweging politiek en militair, net als Hamas. 

Hezbollah is een Sjiitische politieke partij tevens beweging met religieus- sektarische opvattingen waarin net als in Iran zelf geen plaats is voor een democratische rechtsstaat met vrijheid van meningsuiting en vereniging, een onafhankelijke rechtspraak enz. We hebben enige tijd geleden gezien wat veel burgers en vooral vrouwen van de ayatollah dictatuur in Iran vinden.

Hezbollah beweert een vrijheidsbeweging te zijn die met oorlog en terreur haar doelstellingen wil bereiken: een Islamitische staat te vestigen in Libanon en Jeruzalem te bevrijden van de Israëlische bezetters. 

Hezbollah is met haar politiek-militaire aanwezigheid gesteund door Iran een destabiliserende factor in het toch al politiek complexe Libanon. Zo lang Hezbollah bestaat zal het moeilijk zijn een stabiel, democratisch en welvarend Libanon op te bouwen. Je kunt daarom maar beter niet in Libanon wonen.