Het zeer kritische NVV Zwartboek heeft vermoedelijk voor het eerst de internationale verantwoordelijkheid van de Nederlandse vakbeweging in beeld gebracht, in dit geval van het NVV. Dat belemmerde de NVV jongeren niet om met CLAT Nederland samen de aktie Berkel te voeren, een praktisch voorbeeld van internationale solidariteit.
Kontakten tussen CLAT Nederland en de twee andere Christelijk georiënteerde vakcentrales CNV (protestants) en NKV (katholiek) liggen voor de hand omdat CLAT de regionale organisatie is van het Wereld Verbond van de Arbeid (WVA) met zijn hoofdkantoor in Brussel.
Van de laatste wordt algemeen secretaris Jean Brück door CLAT Nederland uitgenodigd om te spreken op de ledenvergadering van de vereniging. Ook het WVA blijkt prioriteit te geven aan de groeiende macht van multinationals.
Het WVA vindt dat een internationale bundeling van krachten tegenover de al maar groeiende macht van de multinationale ondernemingen steeds urgenter wordt, “al houden helaas nog steeds prestige gevechten de nationale en internationale vakbeweging verdeeld”.
Het WVA heeft besloten een informatiebank op te zetten over multinationale ondernemingen en houdt binnenkort samen met de internationale communistische vakbond WVV een bijeenkomst over de internationale koperhandel en wandel.
De ledenvergadering van CLAT Nederland (31 maart 1973) vindt het daarom belangrijk dat er meer aandacht moet komen voor de rol van de vakbeweging bij ontwikkelingssamenwerking zowel internationaal (het WVA) als nationaal van de drie vakcentrales CNV, NKV en NVV.
Die aandacht voor ontwikkelingssamenwerking is bij de drie vakcentrales enige tijd geleden (1971) vorm gegeven in de Stichting Ontwikkelingssamenwerking Vakbeweging SOSV. Daarin werken de drie vakcentrales CNV, NKV en NVV samen.
Samenwerking met CLAT Nederland ligt tot op zekere hoogte voor de hand. Immers twee van de drie vakcentrales zijn via hun internationale aansluiting bij het WVA betrokken bij CLAT. Het NVV heeft het op dit punt moeilijker gezien diens internationale aansluiting bij het IVVV waarvan de regionale organisatie in Latijns Amerika in sommige landen een sociaal politieke rivaal is.
De vakbonden zijn ook niet gewend aan het activisme dat een vereniging als CLAT Nederland kenmerkt. Dat is nieuw voor hen. Ze zien niet graag dat buitenstaanders als CLAT Nederland rechtstreeks invloed uitoefenen op hun achterban. Dat alles leidt er toe dat de SOSV zich onder directeur Piet Jeuken een zekere afstand bewaart tot CLAT Nederland.
CLAT Nederland blijft de SOSV en de bonden kritisch volgen. In CLAT Nieuws verschijnt een bespreking van het boekje “Ons soort mensen”. Het boekje is in opdracht van het SOSV geschreven door de activist Piet Reckman en bedoeld als introductie over de kloof arm-rijk en als gids voor praktisch handelen voor de sleutelfiguren en werkgroepen.
Het is een goed geschreven boekje met maar een manco. Nergens in het boekje komt de arbeidersbeweging uit de Derde Wereld zelf aan het woord. “Een nogal grove fout, lijkt ons, wanneer het gaat om solidariteit tussen arbeidsbewegingen. De opzet van de uitgave komt hiermee voor een groot deel in het luchtledige te hangen.
Het lijkt belangrijk, dat dit verzuim in een tweede druk snel weggewerkt wordt. Onze lezers zullen weten dat bv. een arbeidersbeweging als CLAT zinnige dingen heeft te zeggen over de problematiek van de ontwikkeling, kapitalisme e.d. Maar ook de mening van bv. de Arabische vakbonden over de Palestijnse vluchtelingen en Israel is de moeite waard.” ( “Vakbeweging uit Derde Wereld niet aan het woord” in CLAT Nieuws no.5, vierde jaargang, juli/augustus 1973)
Dit is wel een verhaal met een heel hoog insider gehalte Petrus. Zonder voorkennis is het niet makkelijk te vatten.
BeantwoordenVerwijderen