Het ziet er naar uit dat de militaire leiding van Oekraïne gekozen heeft voor een uitputtingsoorlog om op den duur de rug van het Rode Leger te breken om dan toe te slaan. Dat maak ik op uit de dagelijkse berichten over de oorlog aan het front.
Om een oordeel te kunnen vellen of Oekraïne in staat is om zo een uitputtingsoorlog te voeren, ik denk dan aan enkele maanden, zou je moeten weten hoeveel materieel en manschappen het land daadwerkelijk kan inzetten. Ik denk dat alleen de militaire en politieke leiders voldoende overzicht hebben om dat in te schatten. Ik hoop dat ze genoeg hebben.
Tegelijkertijd houden ze hun kaarten tegen de borst waar en wanneer ze zullen toeslaan. Dat zal het Rode Leger en politiek leider Putjinski zenuwachtig maken. Ze zullen druk schuiven met manschappen en materieel achter het front.
Daar kan Oekraïne op reageren met raketten om bevoorrading en troepen te treffen, wat demoraliserend werkt aan het front. Of het ook daadwerkelijk zo zal gaan is afwachten.
Het Rode Leger heeft een voordeel op Oekraïne. Het kan het land stap voor stap in puin leggen. Het mag dan aan het front eventueel verliezen, het land kan de dorpen en steden blijven vernielen. Vernielzucht is de basis tactiek van het Rode Leger.
Dat kan op zijn beurt het achterland van Oekraïne demotiveren en uiteindelijk de vraag doen rijzen of er geen staakt het vuren moet komen. Kortom, de gang naar de overlegtafel in plaats van langer door te vechten.
Ik zeg niet dat het zo zal gaan maar dit zou een scenario kunnen zijn tenzij het leger van Oekräine binnen een paar maanden, liefst voor de winter, een doorbraak weet te forceren die het Rode Leger dwingt zich terug te trekken van veroverd land.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten