Op de een of andere manier doen de alarmerende toespraken van VN Algemeen Secretaris Guterres mij denken aan de Azteken. Die waren elke dag bang dat de zon niet zou opkomen wat de ondergang van de wereld zou betekenen. Zonder zon geen licht, geen dag, geen zonnewarmte om bomen en planten te laten groeien en dus geen eten.
Wij hebben dankzij de wetenschap ontdekt dat deze angst voor de ondergang van de wereld bijgeloof is. De zon is geen god maar een natuurkundig fenomeen. Dat hij elke dag terugkomt, is omdat de aardbol continue om zijn as draait en om de zon.
Die arme Azteken wisten dat niet. Ze wisten niet eens dat de aarde rond is, laat staan dat hij draait om de zon. Wij weten nu beter. De zon is maar een planeet net als de aarde en geen god. Zij dachten zelfs dat ze hem offers moesten brengen om hem elke dag te doen terugkeren.
Die offers waren niet mis. Het hart van gevangenen of nog erger van kinderen. De Azteken hoopten met die harten de zon te vermurwen te blijven komen, elke dag opnieuw. Wij weten wel beter, zelfs de Spaanse veroveraars die met geweld een einde maakten aan de Azteken beschaving, wisten al beter.
Voor hen bestond er in ieder geval geen zonnegod. Hun God was die van het kruis en die is niet gediend van mensenoffers. Zijn eigen offerdood aan het kruis was het laatste offer aan zijn God de Vader en daarmee is de kous af. Tenminste dat zou je denken maar het doemdenken is weer terug.
Heeft de wetenschap ons bevrijd van bijgeloof en mensenoffers tegen de ondergang van de aarde, we zijn niet echt bevrijd van de vrees van de ondergang. Het NOS journaal liet er gisteren na het verschijnen van het nieuwe doemrapport van de VN, geen twijfel over bestaan.
VN algemeen secretaris Guterres waarschuwde ons nog maar eens een keer. De ondergang is nabij als we niet snel maatregelen nemen om de opwarming van de aarde te stoppen. We zijn verkeerd bezig. We hebben geen respect voor de natuur. Integendeel we plegen roofbouw op de aarde.
Niet een Zonnegod zal ons straffen, noch de Christelijke God maar de God van de Natuur en de Aarde wie of wat dat ook moge zijn. En zo gaan we naar bijna 2000 jaar wetenschap alsnog gebukt onder de vrees en de angst dat binnen enkele jaren het einde nabij zal zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten