 |
| VN algemeen secretaris Guterres neemt zijn toevlucht tot ongeloofwaardige waarschuwingen om alsnog onhaalbare wereldwijde doelstellingen haalbaar te maken. Hij heeft de VN veranderd van een wereldwijd diplomatiek overlegforum in een machteloze activistische organisatie. |
De VN blinkt zelden uit in realisme. In de tijd dat ik werkte bij de VN viel het mij al op dat onder druk van goed bedoelende mensen en wetenschappers de ontwikkelingsdoelstellingen steeds radicaler en diverser werden ondanks dat geen van de doelstellingen werd gehaald.
Eerst ging het nog om armoedebestrijding. Toen dat vastliep in de taaie alledaagse werkelijkheid werd het goed bestuur. Dat ging moeizaam. Probeer maar eens in een willekeurig Afrikaans land goed bestuur van de grond te krijgen. Daarvoor is politieke stabiliteit voor nodig en die is er meestal niet. Tussendoor moesten de negatieve kanten van multinationals in Derde Wereld landen aan banden worden gelegd.
De vlucht vooruit met nieuwe ontwikkelingsdoelen was het gebruikelijke antwoord op hele of halve mislukkingen: vrouwenrechten, recht op water, recht op wonen, bestrijding van kinderarbeid, “eerlijke prijzen” voor koffie, bananen enz, een keurmerk voor eerlijk gemaakte kleding, tegengaan van ontbossing enz. enz. De lijst is oneindig.
In plaats dat men zich bij de VN achter de oren begon te krabben over het teveel aan idealen en te weinig aan resultaten, bleef het hele internationale overlegcircuit volop draaien. Als je eenmaal een internationale bureaucratie hebt geschapen die profijtelijk is voor alle deelnemers, blijft die op volle toeren draaien.
Ondanks de onhaalbaarheid van de wereldwijde doelstellingen kwamen er nieuwe bij. Een ervan en niet de minste is het jaarlijkse klimaatcircus met zijn duizenden deelnemers.
Iedereen die ook maar een klein beetje nadenkt, beseft dat de daar geformuleerde doelstellingen, met de akkoorden van Parijs als hoogtepunt (de anderhalve graad opwarming), niet gehaald kunnen worden. De grootmachten zullen voor hun energie hun eigen plan blijven trekken. De arme landen hebben niet het geld, de middelen en het vermogen om mee te doen.
Hoe zou dat ook kunnen als ze niet eens in staat zijn geweest ondanks alle hulp van rijkere landen om de vroeger gestelde doelstellingen te halen?
De hoeveelheid in geld uitgedrukte hulp wordt ook nooit gehaald ondanks de toezeggingen. Slechts een paar landen hebben 1,5% van hun BNP gereserveerd voor ontwikkelingssamenwerking waaronder Nederland.
Nu zag en las ik dat er in Canada een nieuw VN vergadercircuit, die van de biodiversiteit, is bij gekomen. Een nieuw congres-circuit met onhaalbare doelstellingen is geboren. Ook deze internationale bureaucratie zal onder de paraplu van de VN de wereld waarschuwen voor alle biodiverse ellende in de wereld. Een nieuwe “road to hell" om met de VN algemeen secretaris te spreken. Of het helpt? We weten het niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten