Het doel van Putinski’s oorlog is sinds 2014 om in ieder geval een deel van Oekraïne toe te voegen aan het Russisch imperium, in dit geval de Krim, de Donbas regio’s (door Rusland erkende onafhankelijke republieken) inclusief Charkov en de kust aan de Zwarte Zee, als het kan tot en met Odessa. Zijn tweede doel is om Oekraïne zodanig te destabiliseren en ontregelen dat het voor de Europese Unie en de NAVO een onaantrekkelijke partner is.
Op termijn hoopt hij door middel van zijn aloude tactiek van intimidatie en verleiding van het resterende Oekraïne (Kiev en Lviv) alsnog een vazalstaat te maken a la Wit Rusland. Dat laatste land heeft dictator Lukashenko uit eigener beweging op een presenteerblaadje aangeboden aan Putinski. Hij is onder de paraplu van Putinski gekropen als bescherming tegen de oproer vanwege de gefraudeerde verkiezingen.
Het kandidaatslidmaatschap van de EU steekt voorlopig een stokje voor deze laatste lange termijn strategie. Putinski ziet zijn hoop op heel Oekraïne als vazalstaat vooralsnog in rook opgaan. Strategisch heeft Putinski deze oorlog dus verloren zoals Buitenland Minister Blinken onlangs in een interview zei. Wat blijft er dan over voor Putinski?
Als het hem lukt de huidige bezette gebieden militair in te lijven bij het Russisch rijk heeft hij in ieder geval een sterke positie om Oekraïne het leven behoorlijk zuur te maken en de grenzen van het Russische Rijk aan de Zwarte Zee veilig te stellen. Kaliningrad en de opgeschoven Russische grens naar het Oosten stelt hem in staat de NAVO flank met Zweden en Finland goed te bewaken.
Het is niet duidelijk of de NAVO landen met levering van wapens samen met Oekraïne nog aansturen op de terugverovering van althans een deel van de zuidkust aan de Zwarte Zee en wie weet de Donbas regio. Veel zal afhangen van de uitputtingsslag die momenteel in de Donbas regio bezig is. “De Russische strijdkrachten raken steeds meer uitgehold en opereren op een niveau van verminderde gevechtsdoeltreffendheid dat op de lange termijn waarschijnlijk onhoudbaar is, zegt het Britse Ministerie van Defensie”, zo lees ik op de BBC website. Niettemin is hun vernietigingskracht op afstand nog altijd niet uitgeput.
Maar het leger van Oekraïne raakt misschien wel net zo uitgeput in mankracht en wapens zodat er uiteindelijk voor beide niks anders opzit dan aan de onderhandelingstafel te gaan zitten. Putinski zal dan eventueel genoegen moeten nemen met het voortbestaan van de rompstaat Oekraïne, tevens EU lid en intussen bewapend en getraind volgens NAVO model.
Of hij de bezette gebieden in Oekraïne onder politieke controle kan houden is nog de vraag. Vermoedelijk komt hij terecht in een spiraal van verdergaande politiek onderdrukking, een spiraal die op den duur wel eens doorbroken kan worden door opstandige bewoners. Iets wat wellicht ook nog kan gebeuren in zijn eigen land. Maar dat is koffiedik kijken. Hoe dan ook Oekraïne zou wel eens langdurig een open wond naar het Westen kunnen blijven voor Putinski.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten