OORLOGSBULLETIN 11

Yankee Joe Biden: 'Putinski, I got you'. Een spotprent van π

 

Na COVID 19 verjaagt de oorlog in Oekraïne opnieuw de roze toekomstvoorspellingen van de Westerse wereld. Opvallend is dat de Nederlandse politiek grote moeite heeft om de blik op de toekomst bij te stellen. Dat geldt trouwens niet alleen voor de oorlog maar ook voor de energietransitie.

Zo hoor ik met verbazing de problemen rond de capaciteit van ons stroomnetwerk. Iedereen met een beetje boerenverstand kon dit zien aankomen. Als je alles wat elektrisch is aanmoedigt met subsidies dan kun je verwachten dat het stroomnetwerk op een gegeven moment overbelast gaat worden.

De oorlog in Oekraïne kon je in zekere zin ook zien aankomen. Alleen rücksichtlose dictators als Putinski komen op het idee om de Krim in te pikken,  dissidente warhoofden en criminelen van wapens te voorzien in de Donbas en een rookgordijn te leggen rond het neerhalen van de MH 17 door dezelfde warhoofden en criminelen. Dictators als Putinski zijn niet geïnteresseerd is in het leven van burgers. Dat is slechts 'collateral damage' bij hun grootse plannen.

In Nederland zien we een zeker ongemak over het gemak waarmee Yankee Joe Biden en Tommy Boris Johnson de verbale confrontatie met Putinski aangaan. Een tikkeltje bangig vraagt onze man van NOS Nieuwsuur Jeroen Wollaers zich bezorgd af of die verbale krachtpatserij niet tot een gevaarlijke escalatie gaat leiden. Per slot van rekening maak je op die manier Putinski nog bozer, zo hoor je hem denken. De  voormalig commandant der Landstrijdkrachten Mart de Kruif legt hem gerusstellend uit dat de gebezigde taal nu eenmaal de enige taal is die Putinski begrijpt. De taal van de macht.

Nederland is geen land met een krijgsgeschiedenis zoals Groot Brittannië, De VS, Frankrijk en Duitsland. We houden het liever bij overleg, dialoog, diplomatie, internationaal recht en uiteraard handel. De oorlog in Oekraïne is daarom wennen voor onze regering, de Tweede Kamer en het Verenigd Intellect in de media.

De oorlog tekent scherper dan ooit af dat Nederland een land is dat bestuurd wordt door ‘political process managers’. Rutte is daar een schoolvoorbeeld van. Hij is bezig met het organiseren van procedures tot politieke besluitvorming niet met leiderschap gekoppeld aan een doelgerichte politiek strategisch visie op de positie van Nederland in Europa en de wereld. Hij is geen leider die zijn land aan zijn hand kan meenemen of om offers te vragen. 

Dat kan hij ook niet, dat past niet in de politieke traditie van Nederland. Nederland is politiek en bestuurlijk een land van managers. Zie de afhandeling van de aardbevingsschade in Groningen en de zorgtoeslag affaire. Besluitvorming is volledig gebureaucratiseerd waardoor niemand meer enige verantwoordelijkheid draagt voor te nemen besluiten. Het besluit zit in het proces ingebakken. Als dat stokt, wordt er niet besloten. Het is de totale bureaucratisering of verambtelijking van de besluitvorming met als hoogste doel wegduiken voor eigen verantwoordelijkheid.

Vandaag de dag is het de bijna tachtigjarige Yankee Joe Biden die samen met Tommy Boris Johnson de leiding neemt in de NATO ter verdediging van de Westerse waarden tegen Rusland. Zelfs president Macron hoor je of zie je niet. Hij heeft nog het excuus van de pas gehouden presidentsverkiezingen maar voor hoe lang nog? Bondskanselier Scholz hoor je af en toe maar heeft grote moeite de draai te maken van vrede door handel, naar confrontatie. Hij zit net als trouwens Nederland ook nog met een ingewikkelde energietransitie waarvan niemand weet hoe die nu verder moet.