Liliane Ploumen (PvdA) en Jesse Klaver (Groen Links) klinken alvast op hun samenwerking in het kabinet Rutte-Kaag. (Met dank aan de film Casablanca) |
Zo langzamerhand word ik bevangen door plaatsvervangende schaamte over Klaver en Ploumen die als twee verliezers van de verkiezingen zich angstvallig aan elkaar vastklampen. Het is een linkse wanhoop-strategie om er toch nog bij te horen. Maar waarom dan persé met z’n tweeën? Durven ze alleen de confrontatie niet aan met Rutte? Zijn ze op voorhand bang van hem te verliezen?
Of vertrouwen ze Kaag ook niet helemaal als eventueel ‘linkse’ bondgenoot met een liberale economische visie? Dat zou goed kunnen. Klaver en misschien ook wel Ploumen dromen ervan om een einde te maken aan het neo-liberalisme en meer ruimte voor overheidsingrijpen te scheppen. Daar kan Kaag dwars gaan liggen als liberale bondgenoot van Rutte en dan zit je voor Piet Snot in het kabinet. Dat betekent straks misschien nog meer verlies van stemmen.
Ik ben geen fan van de Christen Unie maar waarom niet verder gaan met het huidige demissionaire kabinet? Welbeschouwd is dit kabinet niet weggestemd. Nu ja het CDA moet wat inschikken en D66 krijgt wat meer gewicht in overeenstemming met de behaalde stemmen. Dat moet toch genoeg zijn? Maar Kaag wil oh zo graag een meer links kabinet, dat past beter bij haar politieke profiel en dat van D66. Dus dat wordt nog lang masseren voordat er een nieuw kabinet is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten