DE SPROOKJESJAREN ZESTIG 43, DE MEIDENBOERDERIJ

De Meidenboerderij, Jacobslaan 149

Voor mij geen Loneley Hearts Club meer te Nijmegen. Dat zit zo. In de boerderij naast mij is een zolderkamer vrij. De drie jonge meiden die er wonen, een studente biologie en twee tekenleraressen, vragen zich af of die zolderkamer niet toevallig geschikt is voor mijn Verloofde. Laat dat nu toevallig zo zijn maar hoe komt ze weg van haar ouders? Alleen gaan wonen in een andere stad zonder voorafgaand huwelijk of een vertrouwd onderdak is niet vanzelfsprekend. Daar loert het gevaar van de grote stad. Dat ze naast me komt wonen is ook geen aanbeveling. Op een ongehuwde moeder zit niemand in Oss te wachten.
 
Maar het lot is haar goed gezind. Ze krijgt ontslag bij de kledingwinkel waar ze al een tijdje werkt. Een uitgerekend moment om werk te zoeken in Nijmegen. Zonder veel moeite vindt ze een kantoorbaan bij een bandenfirma in Nijmegen. Na nog even met de trein op en neer gereisd te hebben tussen Oss en Nijmegen, beseffen ze thuis dat ze net zo goed meteen in Nijmegen kan gaan wonen. Een geruststelling is dat ze bij drie meiden van dezelfde leeftijd komt wonen. Als afscheidsgeschenk krijgt ze van thuis het laatste model Peugeot brommertje met automatische schakeling.
 
De tijd dat ze voor elf uur thuis moet zijn is daarmee voorgoed voorbij. Haar moeder was nooit streng maar wel op haar hoede. Je weet maar nooit met jongens. Die willen allemaal hetzelfde. Maar nu is haar dochter blijkbaar oud en wijs genoeg om voor zichzelf te zorgen. En vergeet niet intussen is er de pil, het veilige voorbehoedmiddel voor vrouwen waar ze zelf de baas over zijn. Vrouwen zijn voortaan de baas over haar eigen eierstokken.
 
De meiden wonen en leven op dezelfde manier als wij in het Voohuis er naast. Ieder heeft zijn eigen kamer, er is een gemeenschappelijke keuken waarin om beurten gekookt wordt en samen gegeten. Achter is een grote deel met een deur naar het voormalige terrein voor kolenopslag. Ons beider huizen behoren toe aan een en dezelfde kolenboer. Beide huizen zullen ooit afgebroken worden maar voorlopig is het zo ver nog niet.
 
Zij en ik wonen en werken weliswaar apart, hebben ons eigen leven maar zien elkaar regelmatig en blijven geregeld bij elkaar slapen. We leven als man en vrouw maar niet onder hetzelfde dak en zonder boterbriefje. Het experiment met de vrije liefde is begonnen.
(verschijnt elke vrijdag)