MAKE LOVE NOT WAR (WERKTITEL) 10. JOPPEN

Het joppen volgens Rembrandt, "Het Ledikant", 1646, Teylers Museum Haarlem

Wat rustiger vraagt hij wat we in Parijs gaan doen? Tja, dat is een moeilijke vraag. Hoe leg je een vrachtwagen chauffeur die zijn korte leven lang groenten naar Parijs rijdt dat je naar Parijs gaat uit een Sturm und Drang verlangen naar het Echte Leven? Voordat ik een antwoord bedacht heb, vraagt hij of we weten dat je in de Hallen van Parijs voor maar tien Frankskes kunt joppen. Daar gaat weer wat mis in onze internationale communicatie. Wat is joppen? Wij hebben geen idee wat dat is en kijken hem verbaasd aan.

 
Onze verbazing, verbaast hem. Weten wij echt niet wat joppen is? Joppen is joppen, zo verzekert hij ons ongeduldig. Daar worden we natuurlijk niet wijzer van. We kijken hem beleefd vragend aan want we willen geen ruzie met onze liftgever en dringen aan op wat meer uitleg. Terwijl hij gelukkig oplettend naar de weg blijft kijken, zegt hij dat joppen is wat je met meiskes doet of liever gezegd met madammen.



Aha, met zo een hint komen we er wel. Wij weten namelijk heel goed wat je met madammekes kunt doen maar dat noemen we geen joppen maar neuken. Hij schudt met zijn hoofd van nee, waarmee hij blijkt te bedoelen dat hij dat woord niet kent. Communicatie tussen studenten en de gewone man is niet gemakkelijk. Hij kent het woord niet omdat hij nooit op Nederland rijdt. Hij rijdt enkel op Frankrijk en dan altijd naar de Hallen in Parijs. Als het moet kan hij zich redden met een woordje Frans maar het Nederlands kent hij verder niet. Hij heeft zijn eigen taal en dat is hem genoeg. Wij vertellen hem dat het ons niet speciaal om joppen is te doen dat we naar Parijs gaan al weet je natuurlijk nooit wat er allemaal kan gebeuren in zo een grote vreemde stad. 



Eenmaal bij de grens tussen Moeskroen en Lille vindt onze Vlaamse trucker dat we beter kunnen uitstappen. De grenscontrole kan lang duren en je weet maar nooit met de Franse douane. We nemen als goede bekenden afscheid en steken lopend de grens over. Aan de andere kant worden we sneller opgepikt dan we hadden durven hopen. Deze keer geen vrachtwagen maar een personenauto van het merk Peugeot. De chauffeur vertelt ons tot in Parijs te kunnen brengen. Opgelucht stappen we in. In een ruk naar Parijs, wie had dat durven hopen?

(verschijnt elke vrijdag)