 |
| Antwerpen 1993 |
Het politieke gewicht van het voornamelijk conservatieve Vlaamse nationalisme kan met deze cijfers maar moeilijk overschat worden, een kwart van alle Belgische kiezers en bijna de helft van de Vlaamse kiezers of wie weet nog meer want ook in andere Vlaamse politieke partijen zitten nationalistische kiezers waaronder met name het CD&V.
Het Vlaamse nationalisme zal daarom voorlopig een belangrijke rol blijven spelen in de Belgische en Vlaamse politiek. Waar dat toe leid is moeilijk voorspelbaar. Voorlopig zet de N-VA als grootste politieke partij in op de confederalisering van België met de bedoeling om van Vlaanderen een zelfstandig, autonoom land te maken dat zelf bepaalt tot hoever welke samenwerking gaat met de andere deelstaten van de confederatie.
Voorlopig is de gedachte aan confederalisering van België voor veel politieke partijen een onvoorstelbare gruwel. Vooral aan Franstalige zijde wordt met afschuw gesproken over de confederalisering van België. Begrijpelijk want het zet de politieke verhoudingen tussen de Nederlandstalige Vlamingen en de Franstalige Walen en Brusselaars volledig op zijn kop. Met de confederalisering komt een einde aan het voor de Franstalige politieke cultuur zo vanzelfsprekende centralisme. Een niet gecentraliseerd land is in de Franstalige politieke cultuur bijna ondenkbaar. Confederalisering van België is dan ook niet voor de dag van morgen.
De actuele vraag is wat de komende federale verkiezingen op dit vlak zullen brengen? Zal het aantal van 40% nationalistische kiezers bestendigd worden, zal het dalen of stijgen? Bij een dalende trend zal de confederalisering van België in de ijskast geraken. Bij bestendiging of stijging van het aantal nationalistische kiezers zal de kans dat België ooit een confederatie wordt groter worden.
(verschijnt elke vrijdag)
Het wordt afwachten hoe goed N-VA gaat scoren. De Wever heeft niet voor niets al zijn zwaargewichten inclusief zichzelf in stelling gebracht.
BeantwoordenVerwijderen