DAVID LYNCH IN HET BONNEFANTEN MUSEUM

 

David Lynch, SoMe one is in my house, overzichtstentoonstelling in het Bonnefantenmuseum in Maastricht.

Uitgedaagd door de aankondiging op de website van het Bonnefanten Museum ben ik onlangs naar een overzichtstentoonstelling van David Lynch (1946, een jaargenoot van me) wezen kijken. Hij is een bekend filmer maar daar wist ik niks van. 

David Lynch, 'Bob sees himself walking toward a Formidable Abstraction', 2000 Zoiets moet je wel durven maken.

Op de tentoonstelling draait een  zwart /wit filmpje, letterlijk een tekenfilmpje. Het is grappig en fascinerend om te zien. En dat geldt eigenlijk voor alles wat ik van hem gezien heb en dat is heel wat. Volgens het museum hangen en staan er 500 werken. Alles zien kan natuurlijk niet in een paar uur. 

David Lynch, 'Bobs Anti Gravity Factory', 2000 Dwaas idee maar ik zou de techneuten met dit soor dwaze ideeën niet graag de kost willen geven.

Er langs slenteren is de oplossing en dan kijken naar wat je boeit. Een wand vol tekeningen is teveel. Soms weten musea en kunstenaar geen maat te houden. Tijdens het slenteren kwamen woorden in me op als krankzinnig, buitenissig, onbegrijpelijk, waarom en wat bedoelt hij hiermee in ’s hemelsnaam enz. enz.? Maar zoals gezegd vooral fascinerend. 

In een van de zalen waar werken hangen van Lynch draait dit zwart-wit tekenfilmpje. Een kinderlijk filmpje, grappig maar met een griezelige ondertoon. Je wordt er niet vrolijk van.

Ik denk dat David zelfs op zijn zeventigste nog steeds bezig is te proberen greep te krijgen op zijn leven en de wereld, de USA wereld vooral. Hij doet het met humor en cynisme is mijn indruk, maar zeker weet ik dat ook weer niet. Ik ben geen Amerikaan.

David Lynch, 'My Girl Friend had Red Hair', 2013. Hier bekruipt me een gevoel van dood. Een akelige dood. Is zijn vriendin dood? En wat heeft de zebra er mee te maken? Waarom moet die weten hoe laat het is? Het is wel om te lachen. Haha Zebra, het is half zes geweest of negen uur? Ik bedoel maar, bij Lynch is alles luguber vreemd.

Voor meer kunstzinnig verantwoorde toelichting op het werk van David verwijs ik graag naar de website van het Bonnefanten Museum. De foto’s op deze blog van de tentoonstelling zijn slechts bedoeld om je een idee te geven van zijn werk.

David Lynch, 'This Man was shot 0,9502 seconds ago',  2004. Een merkwaardige fascinatie van Lynch. Is dit de akelige variant van de American Dream?

De overzichtstentoonstelling loopt tot 28 april 2019

Zaal met allemaal doeken met rode lampjes.