JAN HOET

Foto overgenomen van homepage van museum S.M.A.K. te Gent.

Gisteren tijdens de berichtgeving op TV over de begrafenis van Jan Hoet vielen mij een paar dingen op. Om te beginnen zijn wel heel toepasselijke naam als je bedenkt dat hij kunst verkondigde bij Jan en alleman waaronder dus ook Jan met de Pet. Jan Hoet en Jan met de Pet, een schone combinatie. Jan Hoet is ook een eenvoudige naam. Er spreekt geen kouwe drukte uit, eerder traditie. Het is Jan uit het rijtje oer-Nederlandse namen Jan, Piet en Kees. Je weet wat je er aan hebt.

Jan wilde zijn rouwmis in de kerk waarin hij ook was getrouwd en zijn dochter gedoopt, zo hoorde ik in het TV verslag. Ik maak daaruit op dat Jan op de een of andere manier gelovig katholiek is gebleven. Hij was dus geen modieus type en dat terwijl hij toch een kenner was van de eigentijdse kunst. Jan is dus al die tijd een man van de traditie gebleven en dat wilde hij bij zijn dood openlijk belijden. Kunst was bij Jan dus geen plaatsvervangende religie geworden. Je kunt betekenis zoeken in de kunst maar Jan vond blijkbaar betekenis in zijn leven door een combinatie van geloof én kunst. Wonderlijk in deze tijd waarin de dood van God met veel ijver gepredikt wordt, ook en misschien wel juist door kunstenaars.

Jan moet dus eigenzinnig geweest zijn en trouw gebleven aan zichzelf. Maar goed ook, want dat gaf hem waarschijnlijk ook de innerlijke kracht om anderen te overtuigen van de betekenis van kunst. Jan stond ergens voor. Daarom ook durfde hij met open ogen naar kunst en kunstenaars te kijken. Hij was niet bang voor de confrontatie omdat hij geestelijk gesproken stevig op eigen benen stond. Daar hadden anderen, de geestelijk minder sterken, grote moeite mee. Maar dat kon Jan niet ontmoedigen. Integendeel, het leek wel of het hem extra energie gaf om nog enthousiaster door te gaan. Hij wilde als het ware de anderen laten delen in zijn geestelijke kracht.

Ik hoorde iemand op TV zeggen dat Jan een levenskunstenaar was. Dat moet natuurlijk wel als je zoals Jan met zoveel enthousiasme kunst predikt. Dat vereist doorzettingsvermogen en geloof in jezelf. Je moet niet denken dat het hem is aan komen waaien. Wat voor bureaucratische tegenwerking heeft hij allemaal niet moeten overwinnen voordat het S.M.A.K. museum voor hedendaagse kunst in Gent er was? De door hem georganiseerde tentoonstellingen werden soms met veel protest en afkeuring ontvangen. Hoet liet er zich niet door ontmoedigen.

Er is gisteren (woensdag 5 maart ) met een publieke koffietafel voor “zijn” museum het S.M.A.K. in Gent afscheid genomen van Jan. Een prachtig gebaar dat past bij zijn naam Jan Hoet, bij zijn werk als kunstkenner en kunstpromotor, bij zijn leefstijl en zijn moed om door te gaan. Geen heisa maar een vredige koffietafel. Moge Jan rusten in vrede.