THEO MAASSEN KAN ME NOG MEER VERTELLEN

Theo Maas vertelt verder… (een digitale fotocompositie van Petrus)

Wie cabaret gaat uitleggen, loopt het risico banaal te worden. Een variant op wat de Chileense dichter Pablo Neruda in de film Il Postino zegt over het uitleggen van gedichten. Prachtige film trouwens, maar Theo Maassen mocht er ook wezen ondanks zijn Neanderthaler kop. Hij is een razend snelle grappenmaker en daardoor soms niet meteen te vatten. Je kon het merken aan de zaal. Die viel soms heel even in een leegte. Hij was ons of te vlug af of de grap zat wat dieper zodat we even moesten graven naar de clou. Maassen had ons aan een touwtje.

Zou hij dat ook zo gevoeld hebben? Dat moet dan een mooi gevoel zijn, een zaal aan een touwtje te hebben. Misschien zelfs wel een machtig gevoel. Een zaal laten golven op jouw woorden. Daarvoor moet je wel van taal houden en dat doet hij ook, zoals hij zelf met een knipoog naar cijfers zei. Dat is verstandig want anders word je maar overmoedig en dan zou het wel eens verkeerd kunnen gaan. Hitler is daar een extreem voorbeeld van.

Ik weet niet of het racistisch is maar Maassen is een katholieke cabaretier net als Youp van 't Hek. Freek de Jonge is dan weer een protestantse cabaretier. Begrijp me goed, ik vind ze alle drie goed maar ze zijn anders. Freek predikt nogal eens. Die wel mensen bekeren, maar hij weet dat dat niet zal lukken. Dat is het drama van Freek ,waarbij nog komt dat hij zelf ook nog twijfelt. Dat is dus dubbel drama. Youp wil de wereld verbeteren door zijn publiek een spiegel voor te houden. Zijn drama is dat hij weet dat de wereld niet te verbeteren is en daarom moet hij zichzelf nogal eens verbijten. Dat doet hij dan vooral in zijn NRC columns.

Excuus voor nog meer racisme, maar Maassen is niet alleen katholiek maar ook nog Brabander. Terwijl Youp tegen de klippen op fan probeert te blijven van Ajax, zit Maassen zwaar in de knoei met PSV. Je kunt je natuurlijk bevrijden van je club maar dan maak je je los van je wortels en dat is voor geen mens goed en dus zeker niet voor een cabaretier. Als goed Brabantse katholiek weet hij dat de mens niet deugt, ja zelfs niet wil deugen. Daar blijft hij zich over verbazen maar weet dat er uiteindelijk maar een remedie voor is: slappe klets bij een biertje.

Nederland heeft dus weer 3 helden of moet ik zeggen 3 groten? Dat is gevaarlijk want Finkers telt ook mee en misschien zijn er nog wel anderen, maar die ken ik dan weer niet. Ik heb met een ding moeite bij Maassen. Zijn banale woorden over seks. Als Brabantse Katholieke hetero, helaas geen homo om met Maassen te spreken, heb ik als jongetje geleerd dat seks iets moois is tussen een man en een vrouw. Daarom moest je zuinig zijn met seks. Bewaren tot je je echte liefde had gevonden, daar dan mee trouwen en dan kon je er met Gods zegen van genieten.

Dat dit overdreven is, weet ik ook wel. Ik ben van de jaren zestig en de seksuele revolutie. Maar toch word ik altijd kregelig als er verbaal met seks gesold wordt. Een voorbeeld. Maassen vertelde me wat ik nog niet wist, namelijk dat Anouk geen man wil met een kleine penis. Het is absurd dat een vrouw als Anouk, die zichzelf prijst om haar diepgang, deze wens aan de grote klok hangt in een onbenullig interview. Daar mag je dus best over lullen. Maar om de zaak op de spits te drijven door er een frikadel in een lege gang bij te halen, gaat mij dan weer te ver. Dat is tegelijk met eten en seks knoeien. Dat wordt rotzooi. Maar voor de rest mag Maassen van mij nog wel een keer op zijn belofte terug komen en alsnog een nieuwjaarsconference houden.