Petrus, poppen in Modemuseum Antwerpen, digitaal bewerkte foto. |
Verrassing. Er wordt links en rechts in
de kunstwereld steen en been geklaagd over de bezuinigingen op de
kunsten en nu blijkt aan het eind van het jaar dat het museumbezoek
ook dit jaar weer gestegen is. Mooi nieuws of misschien ook weer niet
want waar hebben we dat bezoek aan te danken? Komt het door al die
evenementachtige, met veel bombarie aangekondigde tentoonstellingen
die je wel gezien moet hebben om er bij te horen, mee te kunnen
praten met de intellectuele goegemeente of gewoon omdat er wat te
doen is in het museum?
Dat kan allemaal en is ook niet persé
verkeerd. Als er maar wat blijft hangen in de hoofden van de mensen.
Als ze maar weer terugkomen en wie weet met nog meer belangstelling
en interesse. Dat zou pas mooi zijn. Ik hoorde directeur Keuning van
de Zwolse Fundatie op het NOS nieuws tussen neus en lippen door
zeggen dat de mensen misschien wel op zoek zijn naar spiritualiteit
en daarom massaal naar musea trekken.
Dat zou kunnen. Sinds de wetenschap de
gelovigen tot inkeer heeft gebracht, zijn volk en vaderland in een
spirituele leegte gevallen die zijn weerga in de geschiedenis niet
heeft. Er mag van alles gemankeerd hebben aan de kerken, per slot van
rekening zijn het ook maar mensen die in kerken werken, ze zorgden
wel voor een wekelijks spiritueel uurtje. Een mens kon tijdens de
dienst of de mis zijn leven even overdenken daarbij gesteund door een
preek, een psalm of een ritueel dat verder reikt dan de waan van de
dag.
Het trieste is dat dezelfde wetenschap,
die met zoveel ijver de mensen uit de kerken heeft gehaald, de mensen
geen plaatsvervangende spiritualiteit kan bieden terwijl steeds weer
blijkt dat mensen het wel nodig hebben. Natuurlijk er is veel
spirituele zelfhulp maar helaas is dat meestal van een bedenkelijk
laag of amateuristisch niveau zodat de meesten uiteindelijk in wat
vage noties blijven steken. Sommigen denken dan weer dat het gras
elders groener is en gaan op zoek naar religies ver van huis. Daar is
niks op tegen maar ook dat blijft vaak steken in amateurwerk.
Bovendien sluit het niet aan bij het geestelijke landschap waarin men
is opgegroeid zodat men nog verder van huis raakt dan men al was. Men
raakt geestelijk nog verder ontworteld.
Een bezoek aan een schilderkunstig
museum kan natuurlijk helpen om de wortels van de eigen samenleving
te herontdekken. Het kan je zelfs geestelijk opfrissen, je opnieuw
aan het denken zetten en helpen de waan van de dag te overstijgen.
Het kan je in ernst doen afvragen waartoe de schepping zou kunnen
dienen, wat de plaats van de mensen in de kosmos is, of het zin
heeft en zo ja wat voor zin dan? Maar dat moet je wel durven en dan
moet je er ook nog de tijd voor nemen. Spiritualiteit komt je niet in
de schoot vallen. Je moet daarvoor geestelijk voedsel tot je nemen.
Dat kunnen schilderijen zijn maar ook andere beeldende kunsten en
boeken, muziek, poëzie, films, toneel kortom alles wat we gewoonlijk
vatten onder cultuur.
Als spiritueel wezen kan een mens niet
zonder cultuur, hoe weinig of primitief ook. Daarom hebben alle
beschavingen, ook de zogenaamde primitieve beschavingen, een cultuur.
Die dient om de mensen een plaats te geven in het heelal. Natuurlijk,
er zijn er die kunnen leven met de gedachte dat het allemaal toeval
is en dus zinloos om er ook maar een seconde over na te denken. De
meeste mensen, de meeste beschavingen denken daar toch anders over en
besteden wel degelijk tijd aan het Grote Hoe en Waarom. Ze voeden hun
geest met geestelijk voedsel van hun voorouders, van de beschavingen
voor hen, van de denkers en de kunstenaars die hen zijn voorgegaan.
Ze weten daarbij dat een definitief antwoord op de vraag naar ons
bestaan niet mogelijk is.
Niettemin geven ze het niet op. Met
elke geboorte van een kind, met elk voorjaar komt ook weer de hoop
dat we ooit zullen weten waar we aan toe zijn, dat het niet voor niks
is geweest. Ondertussen moeten we roeien met de geestelijke riemen
die we hebben. Die kunnen we vinden in musea maar ook in
bibliotheken, concertzalen, muziekhallen, scholen en wat mij betreft
ook kerken.
Het hangt af van welk museum je bezoekt. Het Textielmuseum zal je weinig spiritualiteit bieden :-).
BeantwoordenVerwijderen