IL BERLUSCONI

Een digitale fotocompositie van Petrus met dank aan Carvaggio's Bacchus.

Ik ben helaas niet zo bekend met het politieke landschap van Italië maar ook al zet je alle morele (voor)oordelen opzij dan blijft het toch verbazingwekkend hoe il Berlusconi erin slaagt om telkens weer terug te komen in de politiek. Ondanks alle fiasco's blijft hij de steun houden van rond de 30% van de kiezers.

Zo waren de meeste Europese leiders zijn aanmatigende en brutale retoriek waarmee hij telkens opnieuw het vertrouwen van de financiële markten in Europa dreigde te ondermijnen, kotsbeu. Uiteindelijk moest hij opstappen als premier omdat hij een gevaar was geworden voor de stabiliteit van Italië en Europa. Toch werd hij bij de laatste parlementsverkiezingen weer beloond met ongeveer 30% van de stemmen. Het gekke is dat ook binnenlands hij tot nu toe niks klaar heeft gemaakt. Italië blijft economisch sukkelen en van hervormingen is geen sprake.

Bovenop al die mislukkingen komen ook nog eens al jarenlange processen over belastingfraude. Nu is il Berlusconi zelfs veroordeelt tot vier jaar censtraf en heeft hij voor 5 jaar een verbod gekregen om een publiek ambt te vervullen. De veroordeling kan in hoger beroep ongedaan gemaakt worden maar het is toch niet niks. Een ex-premier die veroordeelt wordt voor belastingfraude met een van zijn mediabedrijven. Niet alleen il Berlusconi lapt het aan zijn laars maar ook nog eens zijn politieke volgelingen en dat is met 30% van de kiezers geen klein groepje.

Wat is er in Italië aan de hand? Moeten we aannemen dat Italiaanse kiezers geen moeite hebben met belastingfraude omdat ze het zelf ook doen? Moeten we veronderstellen dat de Berlusconi kiezers het verhaal geloven dat sprake is van politieke processen en bijgevolg de rechters niet onafhankelijk zouden zijn?

Als dat laatste waar is dan betekent dit een ernstig wantrouwen in de Italiaanse rechtspraak bij een groot deel van de Italiaanse burgers. Dat is zorgwekkend want dat kan uiteindelijk het rechtssysteem ondermijnen wat op zijn beurt de Italiaanse democratie zal ondermijnen. Wat is de oorzaak dat zoveel Italianen geen vertrouwen hebben in hun eigen rechtspraak? Doen de rechters hun werk niet? Zijn er teveel mazen in de wet waar een elite van profiteert? Zorgwekkende zaken waarvan je toch denkt dat democraten daar iets aan willen doen om te voorkomen dat de rechtsstaat ten onder gaat.

Kan het zijn dat Italianen belastingfraude slechts een dagelijkse zonde vinden? Het mag niet maar het hoort er bij. Zij zelf doen het ook? Als dat zo is dan zou dat betekenen dat Italianen geen vertrouwen hebben in belastingheffing als een manier om de welvaart een beetje gelijkelijk te verdelen of er nuttige publieke werken mee te doen. Komt dat omdat de overheid geen nuttige werken doet met de verkregen belastinggelden? Of is de Italiaan ongevoelig voor solidarteit met zijn minder bedeelde Italiaanse medemens? Wantrouwen Italianen elkaar? Kortom vragen genoeg over het politieke succes van il Berlusconi. Nu de antwoorden nog.