Waar de bal ook vandaan moge komen, Rutte is er klaar voor. (Een digitale compositie van Petrus) |
Laatst las ik voor het eerst in de
krant (die kun je niet missen, geen dag) dat de strijd tussen
groeiers en bezuinigers in Europa een schijngevecht is. Eindelijk,
want als geïnteresseerde lezer van financiële en economische
pagina's had ik al een tijdje het idee dat er iets niet klopte. De
groeiers willen zoals bekend voorkomen dat onze economie kapot
bezuinigd wordt en beschouwen dus begrotingstekorten van meer dan 3%
als noodzakelijk voor het aanzwengelen van de groei uit naam van de
strijd tegen de werkloosheid.
De bezuinigers daarentegen willen
voorkomen dat er teveel geld geleend moet worden op de financiële
markten. Markten zijn net als mensen heel grillig en kunnen, zodra ze
het boeltje niet meer vertrouwen, de prijs van geld opdrijven en dan
zit je net als Griekenland, Spanje en Portugal met de gebakken peren.
Maar er is meer, namelijk de vraag of meer staatsschulden ook
daadwerkelijk tot meer bedrijvigheid en dus minder werkloosheid
zullen leiden.
De groeiers denken van wel. Het is een
klassiek Keynesiaans idee dat in tijden van economische crisis de
overheid, desnoods ten koste van een hogere inflatie, meer geld moet
uitgeven om de economie aan te jagen om zo banen te scheppen. Een
mooie logische gedachte maar werkt hij ook? Het kabinet Balkenende
-Bos liet met dit idee aan het begin van de crisis in 2008-2009 de
teugels van de overheidsfinanciering losjes hangen zodat de schulden
opliepen. Toch bleef de economie sukkelen. De vraaguitval kon niet
gestopt worden. De Nederlanders gingen massaal sparen in plaats van
uitgeven.
Dat is natuurlijk geen wonder als je
huis alsmaar in waarde daalt, de gepensioneerden moeten inleveren, er
langer gewerkt zal moeten worden, de mogelijkheid bestaat om werkloos
te worden en de kosten van sociale voorzieningen blijven stijgen.
Nederlanders zijn aan het somberen geslagen heet dat dan bij
politici. Zij ergeren zich als grote roergangers dat zij de economie
met al hun gepraat en maatregelen maar niet aan de gang kunnen
krijgen. Dat kost hun straks namelijk stemmen en dat willen ze
uiteraard niet. Vandaar de wanhopige kreet van Rutte om nu eindelijk
maar weer eens vertrouwen in hem en zijn regering te hebben en geld
te gaan uitgeven. In alle opzichten een domme oproep.
Maar er is meer. Als Nederlanders geld
gaan uitgeven geven ze daarvan een groot deel uit aan producten die
niet in Nederland gemaakt worden. Mensen zullen heus niet meer brood
gaan kopen of hagelslag en drop maar iPads, gsm's, auto's enz.
Nederland is een open export economie die drijft op de golven van de
wereldeconomie. Slabakt de wereldeconomie dan slabakt Nederland. Een
nadeel maar ook een voordeel als de wereldeconomie minder slabakt,
minder dan de Europese economie en dat is het geval. Nederland kan
dus nog dank zij de wereldeconomie redelijk mee. Frankrijk zal het
daarentegen, als het zo doorgaat, een stuk moeilijker krijgen.
Een andere manier om de economie aan te
jagen is ondernemers en investeerders aanmoedigen te investeren in
economische activiteiten. Als overheid kun je dat maar op 2 manieren en dat is geld zo goedkoop mogelijk maken of arbeidskrachten. ECB
baas Draghi heeft net het geld weer goedkoper gemaakt. Banken hoeven
de ECB nog maar een half procent rente te betalen. Geld lenen bij de
ECB wordt zowat gratis. Je zou bijna zeggen dat zo'n onwerkelijk laag
tarief een uitnodiging tot onverantwoord uitgeven is en na verloop
van tijd ook nog eens een onverantwoord hoge inflatie zal
veroorzaken. Geld is dan helemaal niks meer waard.
De groeiers menen dat we dat voor lief
moeten nemen in ruil voor economische groei en dus dalende
werkloosheid. Dat inflatie net zo goed een samenleving volledig kan
ontwrichten, willen ze niet weten want dat komt hun even niet uit.
Maar misschien nog erger, het recept van goedkoop geld helpt niet.
Het geld is al een hele tijd goedkoop en heeft tot nu toe niet voor
een economisch opleving gezorgd. Men blijft klagen dat de banken te
weinig doorlenen, krediet verstrekken aan bedrijven en dus te weinig
doen om de economie aan te zwengelen. Ze zijn in plaats van aanjagers
van de economie, een blok aan het been van de economie.
Daar is een verklaring voor zo las ik.
De economische crisis is begonnen met een financiële bankencrisis.
Om te voorkomen dat zoiets straks weer gebeurt, zijn de bankregels
strakker aangehaald. Ze moeten meer geld in voorraad houden zodat ze
minder snel omvallen. Ondertussen moeten ze ook meer afschrijven op
onbetrouwbare leningen zoals Griekse of Portugese staatsobligaties,
failliet gaande bedrijven enz. terwijl ze als zakenbanken ook nog
minder verdienen vanwege gebrek aan handel in bedrijven (overnames).
Het gevolg is dat banken net als de burgers het geld in hun zakken
houden. Niks krediet verlenen tenzij met de hoogste garanties en die
zijn in crisistijd moeilijk te geven.
Aan arbeid goedkoper maken wordt
gewerkt. Dat is moeilijk. Het stuit op maatschappelijk verzet o.a.
van de vakbonden. Die strijden voor behoud van verworven rechten.
Helpt het goedkoop maken van arbeid de economie weer op weg? Export
producten worden er in ieder geval goedkoper door en dat zou de
verkoop van Nederlandse producten op de wereldmarkt kunnen
bevorderen. De Nederlandse economie wordt weer concurrerend. Maar het
is wel een luie ondernemersmanier om concurrerend te worden:
verlaging van loon in plaats van productiviteitsverhoging door
bijvoorbeeld te innoveren en moderniseren. Over het laatste wordt dan
wel weer veel gepraat maar voordat dat effect heeft, kunnen we wel
eens 10 jaar verder zijn. Moderniseren en innoveren doe je nu eenmaal
niet eventjes op een achternamiddag.
De conclusie is duidelijk. De economie
zit muurvast tussen zwakke of misschien wel virtueel failliete banken
en een financieel verlamde overheid als gevolg van teveel schulden en
te hoge uitgaven waar ze niet aan willen of kunnen komen omdat dat
politieke zelfmoord zou betekenen. De staatsschulden laten oplopen
als remedie tegen werkloosheid is contraproductief. Banken nog meer
goedkoop geld geven werkt ook niet. Burgers oproepen om meer geld uit
te geven in tijden van onzekerheid gaat ook niet, zeker niet als je
tegelijk om lagere lonen en uitkeringen vraagt. Wat dan wel?
Misschien moeten we de crisis maar
gewoon uitzweten. De financiële crisis was immers het gevolg van een
financiële bubbel, van opgeblazen kredieten zoals in Nederland is
gebeurd met woonhypotheken. We hypothekeerden onze toekomst. Dat
waren de vette jaren. Maar de rekening moet eens betaald worden en
dan komen de magere jaren. Een oude wijsheid die niks aan kracht
heeft verloren al denken we wel eens het nu allemaal beter te weten.
Mensen blijven nu eenmaal mensen. Economen doe je best, Rutte doet de rest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten