 |
| De bouwers van deze kerk hebben zelfs de zuilen van een oude Romeinse tempel gebruikt.(San Nicola Cacere, Piazza Monte Savello, Via del teatro di Marcello) |
Als je een paar dagen door het
historisch centrum van Rome wandelt, hier en daar een kerk van binnen
en buiten bekijkt, de monumenten tot je neemt, musea bezoekt met oude
Romeinse beelden, ruïnes van het oude Rome bezoekt kortom de sfeer
van de stad opsnuift en ook nog eens je verbeelding laat werken,
dringt het besef door dat het Roomse Rijk niks anders is dan de
voortzetting van het Romeinse Rijk soms met dezelfde, soms met andere
middelen.
Soms is dat letterlijk. Zo dienen de
vroegere door de Romeinen veroverde Egyptische zuilen nu als
steunpilaren voor Christelijke beelden van bijvoorbeeld Maria, de
moeder van Jezus of Heilige Petrus, de opvolger van Christus op
aarde en als zodanig de eerste paus. Kerken zijn gebouwd op de
fundamenten van vroegere Romeinse tempels waarbij de materialen van
oude tempels gebruikt werden om de nieuwe kerk mee op te bouwen. Die
kerken werden trouwens gebouwd volgens de architectuur van de
Romeinen tot aan de monumentale details en de wijze van uitbeelden
toe.
 |
| De Zuil van Trajanus. Deze 38 meter hoge triomfzuil werd 113 opgericht ter ere van Trajanus' overwinning op de Daciërs (de tegenwoordige Roemenen die nog altijd een variant van het oude Latijn spreken). In 1587 werd het reusachtige beeld van de Heilige Petrus met de symbolische sleutels in de hand en ten tijde van het Romeinse Rijk een marteldood gestorven er bovenop gezet waarmee het een triomfzuil van de Roomse Kerk werd. |
Dat is niet voor het eerst dat ik dit
zie. Indertijd in Mexico leerde ik al dat de Spaanse veroveraars de
oude Azteken tempels grondig vernielden om vervolgens met hulp van
Spaanse clerus op dezelfde plaats met dezelfde stenen een kerk of
basiliek te bouwen. Zo legde de Spaanse veroveraar met geweld het
geloof op aan de onderworpen volkeren. Een vrij gebruikelijke gang
van zaken die nog lang niet verdwenen is. In veel Moslim landen geldt
nog altijd dat veronderstelt wordt moslim te zijn. In dat geloof
heeft zich de veroveraarscultuur langer gehandhaafd dan in de
Christelijke cultuur. Daar is die veroveraarsmentaliteit verdwenen
als gevolg van godsdienstoorlogen die land en staatskas dreigden te
slopen om van de doden maar niet te spreken.
In het toenmalige Romeinse Rijk is het
er indertijd min of meer toevallig wat anders aan toe gegaan. Toen de
Romeinse keizer Constantijn I De Grote (rond 300 na Christus) besloot
het nieuwe katholieke geloof te tolereren, kwam als het ware op den
duur op vreedzame wijze het hele Romeinse Rijk in handen van de
Roomse Katholieke Kerk. De Roomse kerk kon letterlijk voortbouwde op
alles wat het Romeinse Rijk in haar ongeveer duizendjarige bestaan
tot stand had gebracht. Zo werd heel Europa Christelijk tot in de
diepste vezels van zijn bestaan: rechtspraak en wetgeving,
staatshuishoudelijk, militair, bouwkundig, schilderkunstig enz. De
Roomse kerk werd organisatorisch zelfs uitgebouwd op basis van de
organisatorische kenmerken van het Romeinse leger en de keizerlijke
hofhouding.
 |
| Michelangelo's onafgemaakt grafmonument voor paus Julius II in de San Pietro in Vincoli. Wat direct opvalt is het beeld van de paus die liggende op zijn graf ligt, een houding die we kennen van de Romeinse keizers. In de kerk zijn ook de ketenen te zien die de Heilige Petrus zou hebben gedragen in de gevangenis van Mamertine. De nissen met daarin beelden zijn al bekend uit de Romeinse tijd zoals nog te zien is in de ruïnes van Romeinse termen. |
De inhoud van die kerk is bovendien een
ijzersterk religieus verhaal dat tot op de dag van vandaag miljoenen
mensen troost en steun biedt in hun dagelijks bestaan. Rome is
bijgevolg met zijn ongeveer 40 miljoen bezoekers het grootste
toeristische trekpleister ter wereld. Maar daarover een volgende keer
meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten