ROOMSE HEISA

La Familia, Acapulco, Mexico. (een foto van PETRUS)

Roomse heisa onder de homogemeenschap in Nederland over wat de paus wel of niet gezegd heeft over homo's. Niks dus, lees ik in Trouw. Wel over de traditionele waarden van het gezin. Dat doen ze in Rome al jaren. Ik weet niet wat Rome met traditionele gezinswaarden bedoeld maar dat het gezin de kern is van de samenleving staat wel vast. Ik heb het op al reizend over de wereldbol nooit anders gezien, zowel in de armste krottenwijken als bij de rijkste mensen. Homo's en lesbiennes willen ook graag trouwen en als het even kan een gezin vormen.  

Er zijn heel wat pogingen geweest om het gezin door een of andere vorm van samenwonen te vervangen zoals hippiecommunes, krakersgemeenschappen en anarchistische communes. Geen een van die experimenten is geslaagd. Meestal kwamen met name de kinderen er op de een of andere manier beschadigd uit:geen identiteit, onvermogen zich te hechten, seksueel onvermogen enz. Met de relaties tussen de volwassenen, de vaders en de moeders, liep het meestal ook niet best af. Was politiek niet de splijtzwam dan wel de in de soep lopende relaties.

Blijkbaar heeft een ieder mens een minimale behoefte aan privacy. Ikzelf woonde in een leefgemeenschap maar wel met een eigen kamer met eigen spulletjes en een eigen portemonnee. Dank zij die privacy kun je je leven afschermen tegen ongewenste relaties en bemoeienis.Een mens blijkt niet geschikt om zijn intiemste gevoelens en gedachten met teveel mensen te moeten delen.

Ook op zakelijk niveau is enige vorm van privacy nodig. Dat is wel gebleken uit de mislukte collectivisatie van de landbouw in de vroegere communistische landen. In Midden Amerika leerde ik dat het eigen stuk grond van leden van een landbouwcooperaties veel beter wordt verzorgd dan het cooperatieve bezit wat je er ook instopt aan begeleiding, kennis en financiële steun. Een mens zorgt blijkbaar op de eerste plaats voor zichzelf en zijn gezin. Je zou het een gezonde vorm van egoïsme kunnen noemen die ons door de natuur ter zelfbescherming is meegegeven.

Om die reden is het volgens mij belangrijk dat een samenleving een gezinsbeleid heeft op basis van privacy voor het gezin. De overheid moet zich in beginsel niet bemoeien met het gezin behalve als het fout gaat, wat natuurlijk gebeurt want we zijn en blijven mensen. In zulke gevallen is het zaak dat de overheid prudent blijft met zijn bemoeienis. Wetten, regels en voorzieningen moeten het gezin beschermen en ondersteunen om zo goed mogelijk te kunnen functioneren. Zonder gezin immers geen samenleving.