FARC

In verband met het onderstaande is het volgende wellicht wel aardig om te weten. Tijdens mijn vakantie op Cuba (2008) brachten we enige dagen door in het toeristische dorpje Vinales. We wilden een bezoek brengen aan de geloofsgemeenschap van de Acuacaticos. Een van hun basisopvattingen is nooit samen te werken met staatsinstellingen. Derhalve werden ze onderdrukt en vluchtten ze in 1943 in de Sierra del Infierno in de buurt van Vinales. Ze leven daar erg geïsoleerd en op zichzelf. We vonden een gids die ons er naar toe wilde brengen. Tot onze verbazing troffen we bij een eenvoudig gezin deze twee jonge Colombianen uit Bogota aan. Ze waren op vakantie, zo vertelden ze. Ik vertelde dat ik in Bogota heb gewoond en het een gekke plek vond voor Colombianen op vakantie te gaan. Het leek me een verzonnen verhaal om te verbergen dat ze om een andere reden in Cuba waren en dat zou wel eens kunnen zijn omdat ze lid zijn van de FARC of een andere groep als bijvoorbeeld de ELN. Cuba heeft immers altijd deze groepen in Colombia gesteund.

Willen de staat Colombia en de FARC werkelijk vrede?  Voor de staat Colombia hangt dat vooral van het leger af. Die zijn aan de winnende hand en de oorlog tegen de FARC legt hun geen windeieren. Ik denk dat het Colombiaanse leger het beste getrainde en best bewapende leger van Latijns Amerika is. Met dank aan de Amerikanen. Die hebben de strijd van het leger met kennis, materieel en wapens gesteund, zeker toen de FARC zich ontwikkelde tot een terroristische narcobrigade.

De Venezuelaanse president probeerde een paar jaar geleden met de FARC mooi weer te spelen. Solidariteit met de linkse strijd, anti-amerikansime en vredestichter. De Amerikanen breidden onmiddellijk hun basis uit. Na adviezen te hebben ingewonnen bij zijn generaals moest Chavez al gauw inbinden. De Colombianen zouden te sterk zijn voor het Venezuelaanse leger dat vervet is als gevolg van de goede zorgen van hun president.

Heeft de Colombiaanse regering controle over het leger? Ik weet het niet. Wel kun je zeggen dat de Amerikanen dat hebben. Als de Amerikanen vrede willen in Colombia dan zullen ze de Colombiaanse militairen dwingen dat pad te volgen. Van Obama kunnen we verwachten dat hij dat zal doen. Van Presidentskandidaat Romney is dat moeilijker te zeggen. Misschien blijft hij liever op de oorlogstrom slaan. Dat heeft het voordeel dat het Colombiaanse leger alert blijft en Chavez in bedwang kan worden gehouden.

Wil de FARC vrede? Over het algemeen wordt aangenomen dat ze zo verzwakt zijn dat ze niet anders kunnen. Dat is ten dele waar.  Er is in Colombia nog oerwoud genoeg om jaren door te gaan. Het zal wel moeilijker worden om aan wapens te komen maar ook met weinig wapens kun je de boeren blijven controleren, de cocaproductie en verkoop organiseren en het leger bezig houden.

Maar de FARC is door het afhaken van Venezuela en de afnemende steun van Cuba, dat te arm om nog iets te kunnen, in een internationaal isolement gekomen. Misschien dat vredesonderhandelingen daar iets aan kunnen veranderen? Wat we tot nu toe van de FARC te zien hebben gekregen is show. Plotseling blijkt de FARC voor de boeren op te komen, dezelfden die ze jarenlang dwongen drugs te produceren, hun zonen aft e staan aan de FARC en dorpelingen die niet meewerkten afslachtte.

Volgens de FARC zal er vrede komen zodra de Colombiaanse regering land zal verdelen onder de kleine boeren. Alsof dat een oplossing is voor de armoede op het platteland. Hoe komen die arme boeren aan de benodigde landbouwkennis, aan goed zaad, aan technieken, aan kunstmest en ander benodigde producten, hoe krijgen ze toegang tot de markt, enz. enz. Dergelijke projecten vergen tientallen jaren en dat weten ze bij de FARC natuurlijk ook anders hadden ze zelf toch al lang een begin gemaakt met landhervormingen in de gebieden die zij controleren?

Maar met de vredesonderhandelingen kunnen ze wel hun imago oppoetsen van drugsbende naar revolutionairen die voor een edel doel als sociale rechtvaardigheid vecht.