Gezien de trend zullen de 3 linkse partijen samen tussen de
50 en 60 zetels halen. Laten we zeggen 55. Dat zijn er 21 te weinig om een
regering te vormen. Met de 16 zetels van D66 ben je er dus nog niet. Dan wordt het
dus een 5 partijen coalitie waarschijnlijk met een kleine Christelijke vleugel
(Christen Unie) van 6 zetels er bij. VVD, CDA en PVV in de oppositie. Het zou
kunnen.
De vraag is dan wie van de linkse partijen het grootste
wordt, de SP of de PvdA. Met Lars Anderson van de Volkskrant denk ik dat de
PvdA met zijn kopieergedrag van de SP het loodje gaat leggen. Of ze daarom ook
maar meteen met elkaar in bed moeten duiken, zoals Anderson voortelt, lijkt me
onwaarschijnlijk. Het is ook niet realistisch. Samson zal zijn politiek
bokspartijtje maar al te graag uitvechten met Roemer. Hij heeft er branie
genoeg voor.
Maar dat Samson na 12 september onverbiddelijk zal moeten
aanvaarden dat Roemer de mogelijke nieuwe premier wordt en niet hij, lijkt me hoogst
waarschijnlijk. We krijgen dan voor het eerst sinds lange tijde een links
kabinet gedomineerd door SP gevolgd door de PvdA.
Die twee hebben zich in deze crisistijd ontwikkeld tot
anti-partijen met een rotsvast geloof in het oude recept dat de overheid de
economie moet stimuleren en controleren. Maar of dat nu nog werkt is de vraag.
De wereldeconomie en daarmee de Nederlandse economie is de laatste decennia
grondig veranderd. Ons land is geen maakland meer maar een nog opener dienstenland
dan we al waren. We zijn daardoor ook geen arbeidersland meer maar een land met
een gevarieerde arbeidsmarkt, zoals veel zelfstandigen waaronder ZZP’ers en een
grote groep mensen die van uitkeringen afhankelijke zijn.
Onze binnenlandse consumptie kan net zo goed consumptie van
Chinese of Afrikaanse goederen zijn als uit eigen land. Ik ken de cijfers niet
maar het zou me niks verbazen als de consumptie van Nederlandse producten niet
meer dan een vijfde van de totale consumptie is, tenzij we natuurlijk met z’n
allen meer kaas en aardappelen gaan eten en op de Veluwe op vakantie gaan.
Nee zeggen tegen de Europese budgetregels, de bezuinigingen,
de hervormingen op de arbeidsmarkt en de belastingwetgeving uitstellen of ervan
afzien zou wel eens kunnen betekenen dat Nederland nog meer dan voorheen een
schuldenland wordt met alle mogelijke gevolgen van dien. Een geluk heeft
Nederland. We kunnen natuurlijk de komende jaren blijven potverteren dank zij
de aardgasbaten en dan moeten de volgende generaties maar zien hoe ze eruit
komen. Centen op, aardgas op en Europese goodwill kwijt. Een uitdagende
erfenis.
Benieuwd of we dit over een paar jaar ook de "goede oude tijd" noemen. Ik heb mijn twijfels !
BeantwoordenVerwijderen