![]() |
Moeder met twee kinderen onderweg in San Miguel Regla, Mexico 1976 |
Voordat ik verder ga met mijn verhaal, wil ik het waar gebeurde verhaal vertellen over Rosa die als een zwerfkat door het dorp sluipt, zo onzichtbaar mogelijk voor de dorpelingen. Ze noemen haar de gevallen vrouw zonder te weten wat haar is overkomen. Daarom alleen al moet dit verhaal verteld worden.
Haar levenslot is bepaald op de avond dat ze als vijftienjarige tot over haar oren verliefd ’s nachts het huis uitsloop en zich liet ontvoeren door haar geliefde.
Een door en door romantische gebeurtenis die litterair allerwegen nogal eens wordt geroemd als het hoogste bewijs van liefde die zich door niets laat weerhouden en een bevestiging van het romantische geloof in de eeuwige liefde.
Het is maar al te waar dat verliefde mannen en vrouwen in een zodanige staat kunnen verkeren dat ze zich door niets en niemand laten weerhouden om bij hun geliefde te zijn.
Zo een gemoedstoestand kan misschien het beste vergeleken worden met een vorm van razernij die trouwens ook oudere mannen en vrouwen in hun greep kan krijgen.
Zij die in zulke liefdesrazernij verkeren zijn bereid de gevolgen van hun daden zo nodig tot aan de dood te aanvaarden. Het litteraire voorbeeld daarvan is het liefdesdrama Romeo en Julia van Shakespeare. Het is een gemoedstoestand waarin elke redelijkheid verdampt in hartstocht, in een hart dat vurig brandt van liefde.
Welnu met dat brandend vuur in haar hart reed Rosa te paard met haar geliefde naar haar nieuwe lotsbestemming, als een kleine godin bevrijd van de lasten van het leven op weg naar eeuwig liefde, liefde tot de dood.
Haar leven in de bergen nam een heel andere wending nam dan zij verwachtte. Een wending die Rosa in haar jeugdige onervarenheid niet voorzien had. Ze had de armoedige hut en het al even armoedige bestaan vol liefde gedragen, was haar geliefde trouw aan zijn liefde voor haar gebleven, ware het niet dat hij ontrouw werd aan haar.
Zijn liefde zakte weg in een stinkend moeras van drank en geweld. Niet zo maar geweld, maar geweld tegen haar. Zijn ontrouw werd nog gewelddadiger toen zij zwanger werd van zijn kind. Toen kon haar gemoed de liefdeloosheid, het verraad aan het leven niet langer dragen. Ze stortte van een opperste staat van geluk in het diepste dal van ongeluk. Haar kracht van haar jeugd smolt weg in het verdriet om het verlies van liefde en geluk.
De enige kracht die haar nog restte was haar kleine Adam te redden, een nieuwe kans op geluk en liefde te geven. Daarom zocht ze verwilderd naar haar broer. Toen die zijn reddende hand uitstak en Adam terecht kon bij haar ouders, zat haar leven er op. Ze was opgebrand.
En zo komt het dat ze in haar geboortedorp rond sluipt als een schuwe kat, wachtend tot de dood haar uit haar lijden zal verlossen. Laten we daarom bidden voor haar zieleheil. Moge de oude goden van Mexico als ook de goden van de Spaanse veroveraars -Jezus Christus en Maria zijn moeder - haar genadig zijn.
Het kan nog ten goede keren.
BeantwoordenVerwijderen