 |
| Het toenmalige rapport "Grenzen aan de groei" van de Club van Rome concludeerde dat “De mensheid niet kan blijven doorgaan zich met toenemende snelheid te vermenigvuldigen en materiële vooruitgang als hoofddoel te beschouwen, zonder daarbij in moeilijkheden te komen. (…) Dat betekent dat we de keuze hebben tussen nieuwe doelstellingen zoeken teneinde onze toekomst in eigen handen te nemen, of ons onderwerpen aan de onvermijdelijk wredere gevolgen van ongecontroleerde groei.” (Historiek Net) |
Wouter van Dieren kun je rustig de goeroe van het milieu en natuurbewustzijn in Nederland noemen. Bij het verschijnen van het boek “De grenzen van de groei” (1972), de neerslag van het rapport van de Club van Rome, kwam Wouter van Dieren als enig lid van deze club, in de volle schijnwerpers van de Nederlandse media te staan. In eens doemde daar naast ontwikkelingssamenwerking een geheel nieuw internationaal thema op.
Ik had toen nog geen idee hoe groot dat thema zou worden. Vooralsnog leek mij de bestrijding van armoede en sociaal onrecht door ontwikkelingssamenwerking veel belangrijker dan milieu. In mijn ogen was het milieu voornamelijk een probleem van de rijke landen. Die hadden tijd om te neuzelen over de details van hun leven. In arme landen hadden ze andere, fundamentelere kopzorgen.
Dat nota bene de VN na eerst ontwikkelingshulp tot een globaal probleem had gebombardeerd ook nog eens ooit milieu tot een wereldwijd probleem zou uitroepen kon ik toen niet bedenken. Pas veel later, toen het ontwikkelingsprobleem was uitgekauwd en milieukwestie waren uitgegroeid tot internationale problemen, besefte ik dat de VN met hulp van milieu en klimaat een nieuw internationaal circuit van instellingen en congressen aan optuigen was.
NU blijkt tot mijn verrassing dat Wouter van Dieren rigoreus afstand neemt van de overdrijvers, de doemdenkers en klimaatfanaten. De aanleiding was een verzoek van Extinction Rebellion om te spreken bij ene manifestatie.
“Op 15 september is er weer een manifestatie van Extinction Rebellion bij de A12 in Den Haag.
De boodschap gaat daar over het stopzetten van de subsidies aan de fossil fuel industry (FFI) en over klimaatrechtvaardigheid.
Mij werd gevraagd om de demonstratie met een toespraak af te sluiten, in mijn hoedanigheid als grondlegger van de milieubeweging en als Club of Rome-icoon. Ik ga dat niet doen. En hier zijn de redenen.
Ooit ontwierpen wij met vroege milieu-collega’s (1970 - 1980) het eerste logo voor milieubewust inkopen, der Grüne Punkt in Duitsland.
In Engeland verscheen in die jaren The Green Consumer Guide, met een honderdtal eenvoudige adviezen, zoals groene zeep in plaats van synthetische wasmiddelen, biologisch brood en scharrelvlees.
Al gauw stuitten we op de vraag voor de z.g. systeemgrenzen. Waar begint en eindigt het groene gedrag?
Pas veel later kwamen de fossiele brandstoffen in beeld, met de FFI als de grote schuldige. Stap over van olie, gas en steenkool naar elektriciteit en waterstof, en de wereld wordt gered van de ondergang.
Die idee is een luchtspiegeling. De hele wereldeconomie is een verbrandingsmotor. Die begon met James Watt rond 1763, met steenkool en bruinkool, en daarna met olie en gas, en recent uranium.
Deze machine heeft ons de moderniteit gegeven, waardoor de welvaart is geëxplodeerd. Honger werd grotendeels uitgebannen, ook armoede, ziekte, onwetendheid en dakloosheid.
De zondebok voor de klimaatcrisis vind je dus achter onze eigen voordeur, iedereen heeft voordelen van deze welvaartsgroei ontvangen, ondanks de schaduwzijde ervan. Tot voor kort wisten wij niet dat de moderniteit zou struikelen over de temperatuurstijging. Zelfs in ons Club van Rome-rapport van 1972 wordt er niet over geschreven.
Om deze fossiele wereldmachine te stoppen heb je kamikaze politici nodig, en die kijken wel uit. Zo’n 90% van de wereldbevolking is pas halverwege de moderniteit, en die verwachten geen rem maar een gaspedaal. Hun toekomst gaat over behuizing, voeding en mobiliteit en de FFI is de leverancier.
In zijn recente TED-toespraak roept Al Gore op om de FFI per omgaande te verbieden met de belofte dat Global Warming dan op korte termijn zal stoppen.
Dat is een grove misleiding. De hoeveelheid CO2 die al in de lucht hangt wordt er niet mee geraakt, en de methoden om deze z.g. Heritage Gases wel te verminderen staan nog in de steigers of benodigen vele decennia om effectief te zijn. En Al Gore geeft geen handleiding om langs legale weg de fossiele machine te verbieden, waarschijnlijk omdat die niet bestaat."
WORDT VERVOLGD
Geen opmerkingen:
Een reactie posten