2. VOER VOOR POLITICOLOGEN. HOE RUTTE TWEE VOLKSPARTIJEN OM ZEEP HIELP

De voormalige volkspartijen PvdA (sociaal democratisch)  en CDA (christelijk) zijn onder Rutte zo goed als verdwenen uit de Nederlandse politiek. De PvdA klampt zich nu vast aan Groen Links om te redden wat er te redden valt. Het CDA wandelt in het duister met een peiling van een magere zeven kamerzetels.

Hoe heeft Rutte dat gedaan? Eerst stapte het CDA in een gedoogcoalitie met Zijn VVD. De gedoogpartij was de PVV die vandaag de dag nog goed is voor 14 zetels, let wel het dubbele van het CDA nu.

Die gedoogcoalitie leidde bij het CDA tot een kerkscheuring die grofweg langs protestantse en katholieke lijnen loopt. Katholieken neigen vanouds naar pragmatisme als het om macht gaat, protestanten staan voor het principiële woord.

Die coalitie viel uit elkaar. Rutte wist toen PvdA leider Samsom te verleiden om met de VVD in zee te gaan om samen eindelijk het machtige CDA buiten spel te zetten. Het toch al verdeelde CDA belandde in de oppositie.

Rutte, die als buigend riet met de macht omgaat, nam als concessie aan Samsom diens klimaatagenda gedeeltelijk over. Ed Nijpels werd de ideale marketing man van deze agenda.

Rutte was slim, Samsom dom, begrijpelijk dom. Als sociaal democraat van de nieuwe snit, afkomstig uit de NGO wereld van Greenpeace,  had hij meer affiniteit met klimaat dan met de traditionele witte achterban van zijn partij. Bij de daarop volgende verkiezingen hing de PvdA in de touwen.

Rutte weet met zijn hoedje dat waait zoals de wind waait, het zwaar gehavende CDA, de nog principiëlere CU én de grote overwinnaar van de verkiezingen D66 voor zijn coalitie te winnen.

Dat verliep moeizaam want niemand wilde eigenlijk nog. Zelfs de CU en D66 probeerden keizer Rutte met Romeins gevoel voor dramatiek met een politieke dolkstoot alsnog van het Haagse toneel te laten verdwijnen. Door politiek onhandigheid, mislukte dat tot eigen schade en schande.

Een ongelukkige coalitie barstensvol politiek wantrouwen was het gevolg totdat die om electorale redenen door Rutte werd opgeblazen. Rutte hield aldus het heft in eigen hand en voert zelf de regie over zijn vertrek uit de Nederlandse politiek. Het is nu aan de Nederlandse kiezer om de schade te herstellen.