woensdag 1 juni 2022

55. HET KAN VRIEZEN. HET KAN DOOIEN. IS CO2 SCHULDIG?

Een door NASA gepubliceerde grafiek van de toename van CO2 in de atmosfeer sinds 2004 tot vandaag. Een stijging die volgens NASA niet "natuurlijk" is want het gevolg van menselijke activiteiten.
 

We zijn bezig met een onderzoek naar de vraag of we CO2 schuldig kunnen verklaren aan de opwarming van onze Moederplaneet Aarde. De NASA, een zeer betrouwbare getuige à charge, is van mening dat dit het geval is.

“Kooldioxide (CO2) is een belangrijk warmte-vasthoudend (broeikas)gas, dat vrijkomt bij menselijke activiteiten zoals ontbossing en het verbranden van fossiele brandstoffen, maar ook bij natuurlijke processen zoals ademhaling en vulkaanuitbarstingen. De bovenstaande grafiek toont de CO2-niveaus die de afgelopen jaren zijn gemeten op Mauna Loa Observatory, Hawaii, waarbij de gemiddelde seizoenscyclus is verwijderd. Sinds het begin van het industriële tijdperk (1750) hebben menselijke activiteiten de atmosferische concentraties van CO2 met ongeveer 50% verhoogd. Dit is meer dan wat er natuurlijk was gebeurd over een periode van 20.000 jaar (van het laatste ijstijdmaximum tot 1750, van 185 ppm tot 278 ppm).” (zie : Nasa Climate)

Eenvoudig en toch ingewikkeld. CO2 is een natuurlijk gas, zonder CO2 geen leven op aarde, maar meteen ook een broeikasgas en als zodanig verantwoordelijk voor opwarming samen met andere oorzaken als bijvoorbeeld vulkaanuitbarstingen. 

De verhoging van CO2 in de atmosfeer door verbranding van fossiele brandstoffen met 50% noemt NASA onnatuurlijk want het gevolg van menselijke activiteiten. Hier plaatst NASA in een handomdraai de mens met zijn activiteiten buiten de natuur. Alles is natuurlijk volgens NASA waaronder ook de mens, maar niet zijn activiteit, in dit geval vanwege het verbranden van fossiele brandstoffen.

Maar die fossiele brandstoffen zijn op zich ook zo natuurlijk als wat. Daar is geen mensenhand bij aan te pas gekomen. Wat is dan het onnatuurlijke eraan? Het verbranden? Is vuur onnatuurlijk? De Grieken dachten van wel. Zij dachten dat het een gestolen gift van de goden was en goden zijn niet natuurlijk maar bovennatuurlijk. Die staan buiten de natuurlijke orde der dingen. 

Overigens werd de Titaan Prometheus die het vuur stal van de Olympische Goden door oppergod Zeus gestraft voor zijn daad. Hij werd vastgeketend aan een zuil in de bergketen Kaukasus en elke dag kwam de adelaar Ethon zijn lever uitpikken en opeten. 's Nachts groeide de lever weer aan, zodat de kwelling opnieuw kon beginnen. De als eeuwig bedoelde straf kwam ten einde doordat de held Herakles, alsnog met de goedkeuring van Zeus, de adelaar tijdens zijn elfde werk doodde.Worden wij nu ook gestraft voor het vuur?

 Hoe dan ook, de goegemeente met NASA voorop besluit het zekere voor het onzekere te nemen en de fossiel brandstoffen in de ban te doen op straffe van opwarming van de aarde. Nu is het hek pas goed van de dam. Zowat alles wat het mensdom de laatste honderdvijftig jaar aan gemak en vrijheid heeft gewonnen moet worden uitgebannen en verruild worden voor “duurzame energie” als wind en zon. Een misverstand zo heb ik al eerder geschreven. Zon en wind zijn duurzaam maar er is niks duurzaams aan molens en zonnepanelen.

Daar staan we dan na honderdvijftig jaar vooruitgang. De Grote Gemakmachine, de Vooruitgang zelve gebaseerd op het gebruik van fossiele brandstof komt piepend en krakend tot stilstand. We zijn begonnen aan het grootste waagstuk ooit. Onze honderdvijftig jarige geschiedenis overboord te gooien voor molens en zonnepanelen. Ik denk dat dit nog veel, hele veel problemen gaat opleveren, veel meer dan we nu ook maar in de verste verte vermoeden. 

Zijn er nog meer bewijzen voor de schuld van CO2 aan opwarming? Daarover de volgende keer meer.

(wordt vervolgd)

1 opmerking:

  1. Welliswaar is CO2 een in de natuur voorkomend gas, maar zoals je schrijft is de toename ervan wel degelijk een gevolg van menselijk handelen. En het maakt niet uit of je de mens tot de natuur rekent of niet. Wij zijn die mens en dus verantwoordelijk voor die ongekend snelle toename. Geleidelijke toename door meer natuurlijke oorzaken hadden ook flinke gevolgen voor het klimaat. Dus mijn conclusie, en met mij vele andere, weldenkende mensen, is dat we, met de kennis van nu terugkijkend op de ontwikkeling van de afgelopen 150 jaar, op de pof hebben geleefd. We maken natuurlijke reserves op die in miljoenen jaren zijn opgebouwd. Dit geldt voor fossiele grondstoffen, dit geldt voor natuurlijke bufferwerking. En wij als mens zijn dus verantwoordelijk voor een ongekende verandering van onze omgeving, nog voorbij de ongelooflijke verandering die zichtbaar is, dit is nog maar het topje van de werkelijke veranderingen, die pas na tientallen jaren / eeuwen zichtbaar zal zijn en blijven. Wat we in 150 jaar hebben teweeg gebracht werkt nog honderden jaren door. Ja, wij, Prometheus, zijn machtig. En helaas is er geen god die ingrijpt en ons een lesje leert.
    Nu zijn er verschillende reacties mogelijk. De makkelijkste is ontkennen, bagetaliseren,anderen dan jezelf de schuld geven. En dat doen we allemaal, in meer of mindere mate. De tweede mogelijkheid is terug naar de middeleeuwen, vrijwillig afzien van alle gemakken en verworvenheden van de afgelopen 5 eeuwen, en zorgen dat we drastisch teruggaan in bevolkingsaantal (hiertoe zal niemand bereid zijn). En tenslotte de enige juiste keus: proberen onszelf tot rede te brengen. Onszelf bezinnen of we ons niet wat kunnen matigen. En steeds meer, als een doorlopend proces, ons handelen af te stemmen op een natuurlijker evenwicht. Minder, en slimmer. En daarmee de verworvenheden van wetenschap inzetten niet (alleen) voor eigen vluchtig genot, maar positief te gebruiken tot algemeen nut. Algemeen, dat wil zeggen niet alleen voor jezelf, maar voor elkaar, voor toekomstige generaties, voor onze medeschepselen, tot in het einde der tijden.
    De manier waarop we nu bezig zijn is niet houdbaar.
    En hoewel windmolens en zonneweides niet ideaal zijn, is het een, hopelijk achteraf gezien nog wat onbeholpen, poging. En leren we wij. En komen we ooit, na vele stappen weer tot evenwicht.

    BeantwoordenVerwijderen