vrijdag 20 september 2019

MAKE LOVE, NOT WAR (WERKTITEL) 26, DE JACOBSLAAN

De voorkant van het boerderijtje aan de Jacobslaan 147 te Nijmegen. Foto overgenomen van de Gelderlander
Als zoon uit een eenvoudig arbeidersgezin heb ik geen kasteel om er de liefde te bedrijven zoals Casanova en Markies de Sade. Wij brengen in de weekeinden onze avonden door in de  Zerobar,  een fatsoenlijke drinktent voor studenten en andere jongeren die hun middelbare school hebben afgemaakt. Een keurige bar maar mijn aanstaande schoonmoeder vreest het ergste. Aangezien die volgens haar nooit voor elf uur gebeuren, moet Krullenbol voor die tijd thuis zijn. Ook goed, ruzie maken heeft geen zin.

Maar gelukkig worden er zondagse uitstapjes gemaakt en dan is het ouderlijk huis ons kasteel. De rest van de week wonen we apart. Zij bij haar ouders in de industriestad Oss, ik op een saai kamertje in de studentenstad Nijmegen. Daar waakt mijn hospita over mijn zedelijk gedrag. Het is een vriendelijke, oudere vrouw die ’s avonds koffie opdient voor haar twee kostgangers als ook voor haar man en zoon. Nachtelijk damesbezoek op mijn kamer in het Nijmeegse Hengstdal is strikt verboden. Zij wil nu eenmaal geen gelegenheid geven tot ontucht, zedenmisdrijf of voorhuwelijkse liefde.

Er zit niks anders op dan ons in dit lot te schikken tot zich wat anders aandient. En dat gebeurt vlugger dan verwacht. Tijdens een ontmoeting met enkele studenten word ik uitgenodigd om lid te worden van het dispuut Marsupilami. Ik was niet van plan ooit lid te worden van een dispuut. Oubollig gedoe. Volgens mij waren disputen niks anders dan vriendenclubs die gekleed in driedelig pak of nog erger zich sjiek bezatten met de stellige idee dat ze het gaan maken in de maatschappij. Niks dan bluf en dikdoenerij. Mij niet gezien.

Maar een dispuut dat Marsupilami heet, een mij als stripliefhebber bekend fantasiebeest uit stripverhalen met Robbedoes, vind ik wel wat. Een dispuut dat zich tooit met de naam Marsupilami moet zelfspot en humor hebben en dat past beter bij me. Tijdens het sollicitatie gesprek, vraagt mijn toen nog gloednieuwe vriend onverwacht of ik naar een andere kamer zou willen verhuizen, naar een kamer in een vrijstaand boerderijtje in de Jacobslaan. Hijzelf gaat er ook wonen, samen met een studiegenoot. De grote woonkamer beneden is al verhuurd aan een student. Het boerderijtje ligt weliswaar buiten het centrum maar wel dicht bij de universiteitsgebouwen.
(verschijnt elke vrijdag)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten