NAAKT OF BLOOT IN HET MUSEUM JAN CUNEN

De foto "Look at my Nipple" van Charissa van Dijk (1992) hangt hier huiselijk boven de tafel in een van de kamers van de villa die het Museum Jan Cunen nog altijd is.Dezelfde foto staat ook op het affiche voor de tentoonstelling van het museum "Naakt of Bloot, het vrouwelijk naakt in de hedendaagse kunst". De tentoonstelling loopt tot 19 mei van dit jaar.

In de stijlkamer met kostbare lambrisering en een indrukwekkende luster hangt  tussen het raam en een antieke kast nog een foto van Charissa van Dijk.

In dezelfde kamer onder een mooi bewerkt plafond links opnieuw een foto van Charissa van Dijk en in het midden een kleed met twee tepels.

Boven de zwart marmeren schouw een hilarische foto van vrouwenbenen getiteld "Red, Blue, Yellow" van Isabelle Wenzel (1982). Naast de foto lezen we dat Isabelle Wenzel fotografisch lichamen vast legt in opmerkelijke poses. Als menselijke sculpturen. Wenzel zelf beoefent sinds haar zesde jaar acrobatiek. Dat verklaart wellicht voor een deel haar belangstelling voor poses.

De foto's Zonder Titel zijn van Carla van de Puttelaar. De titel van het hoopje "stenen" op de grond is "Hide" en is gemaakt door Mariëlle Veldhuis. De "stenen" zijn van siliconen, pigment en polyurethaanschuim.

Tussen het stucwerk van de overloop hangt deze "Vrouw, zittend in bad" van Leo Gestel (1881-1949).

Een zedig maar ook licht erotisch liggend naakt eveneens van Leo Gestel gemaakt in dezelfde schilderkunstige stijl als het bovenstaande schilderij. Titel van het schilderij: "Liggend Naakt".

Dit "Liggend Naakt" (1918)  van Petrus Martinus Dillen is nog volgens de klassieke academische school geschilderd. Je ziet wat je ziet. Geen gedoe met kleurige puntjes zoals Leo Gestel. De divan en de kleden zijn zou waarheidsgetrouw mogelijk nageschilderd. Voor onze tijd is het daarom een beetje een saai naakt.

George Hendrik Breitner, "Liggend Naakt" (ca 1887). Breitner schildert zijn liggend naakt minder naar de natuur en meer naar zijn gevoel en waarneming waarbij de kleuren belangrijker zijn dan bijvoorbeeld de exacte weergave van de patronen op de kleden en de huid. De indruk van het geheel - kleuren, compositie en de houding van het naakt - ademt een broeierig sfeer.

Boven de foto staat een uitspraak van de fotografe Carla van de Puttelaar: "Ik ben op zoek naar het sculpturale van de vorm van het lichaam als geheel, maar zoom ook in op details."  Links en rechts schilderijen van Jan Sluijters (momenteel is in het Noordbrabants Museum in Den Bosch een speciale tentoonstelling aan hem gewijd) getiteld: Rechts :"Vrouwelijk naakt op de rug gezien" (1919). In het midden een foto van Carla van Puttelaar "Galateas" . Rechts "Zittend Naaktfiguur" (1918)
Ik vraag me af wat de kan doet op het linker schilderij. Die leidt de aandacht af van de rug. Hetzelfde geldt voor de vaas met bloemetjes op het rechter schiderij. Misschien zijn de bloemen bedoeld om het schilderij wat op te fleuren maar daarmee leiden ze ook de aandacht af van de vrouw. Hou je hand er maar voor. Op de foto zijn vooral de haren sculpturaal en in evenwicht met de blote rug. Gelukkig staat er geen kan of vassje bloemen dat de aandacht afleidt.

Viviane Sassen, "Miu,Miu undressed" (2005) "Mijn foto's hebben een andere lading dan werk dat ontstaat vanuit de mannelijke blik" aldus Viviane Sassen boven deze foto. De blik van de vrouw op deze foto is in ieder geval uitdagend of vragend.

Jan Wiegers, "Zittend Naakt (Jantje Bolt)" 1925. Wiegers waagt zich aan nog meer kleurcontrasten zoals we die ook kennen van Van Gogh.

Als laatste van de tentoonstelling nog een schilderij van Jan Sluijters "Staand Naakt, op de rug gezien", 1910.

Als je meer wilt weten over het thema naakt of bloot kijk dan op de website van Museum Jan Cunen.