DE EENZAAMHEID VAN DE ONGELOVIGE 49

 

Lago Maggiore 1964

De zomer brengt nieuwe romantische hoogtepunten. We zijn allebei zwemmers, zij nog meer dan ik. De stad O. heeft een natuurbad dat precies past bij ons jonge geluk. Onder God’s hemel liggen baden omringd door schaduwrijke bomen en struikgewas met daarachter uitgestrekt tot aan de Maas de polder met zijn weteringen, vaarten en sloten. Je kunt naast elkaar met je natte billen op het gras zitten maar ook lekker lui naast elkaar liggend drogen in het strandzand en ondertussen met je voeten in het zand wroeten waarbij je af en toe elkaar als per ongeluk raakt. Zolang je het maar niet te gek maakt, laat de badmeester, ook bewaker van de goede zeden, je oogluikend met rust. 

De romantiek krijgt een nieuw hoogtepunt als we gebruik mogen maken van de lichtblauw en wit geschilderde houten kano van mijn jongere broer. Die ligt klaar voor ons in de wetering achter het bad voor de geoefende zwemmers. Onze kanotochtjes zijn als scènes in een avontuurlijk romantische film in full technicolor kleuren. We varen onder eindeloos wijdse blauwe polderluchten met witte wolken op zwart kabbelend water; De wetering is aan beide kanten uitbundig begroeid met planten en bloemen van allerlei kleuren maar vooral geel en in de verte roodbonte koeien. Af en toe zoeft een libel voor ons over het water en klinken vogelroepen. Het wonder der romantiek is een kwestie van details.

Nog romantischer wordt het wanneer mijn jongere broer als door God’s hand gestuurd zijn kano aan en steiger in een haventje aan de Maas legt, vlakbij het dorp T. Hij ligt nu minder bij de hand dan aan het zwembad maar wel nog verder van de bewoonde wereld. In badkleding kanoën we over de Maas om na een tijdje aan te leggen bij een weelderig begroeid schiereilandje. Er heerst vrede op aarde tot in de late namiddag als we moe van zon, wind en water terug kanoën naar de oever van het haventje.

Als we niet kunnen gaan zwemmen of kanoën omdat ze thuis moet helpen met mogelijke telefonische bestellingen, hou ik haar gezelschap. Ik kom voortaan achterom binnen. Haar moeder huldigt de opvatting dat ze mij maar beter in huis kan hebben, dan dat we op straat rond vallen. Je weet maar nooit wat ze daar uithalen. Gelijk heeft ze.

Onderwijl maakt zij zich op de een of andere manier nuttig in de huishouding of achter de naaimachine. Ze maakt haar eigen kleren wat je ook kunt zien. Het is perfect afgewerkt, smaakvol van stijl en kleur en toch altijd even anders dan wat je meestal ziet. Ik lees de bekende tijdschriften uit de map die wekelijks bezorgd wordt. De Philips bandrecorder zorgt voor muziek, de zelf opgenomen tophits van de radio. Het zijn de Beatles die ons hart bekoren met hun liedjes als  We love you yeah yeah, Roll over Beethoven enz. Per slot van rekening ben je maar een keer jong en zo verliefd.

(verschijnt elke dinsdag)