zondag 7 augustus 2016

THE ANGRY WHITE MEN

Een digitale spotprent van petrus

Een gedachte experiment om beter het politieke verschijnsel Trump te begrijpen. Kan dat? Ik wil het proberen. Stel dat we in Nederland binnenkort een linkse (van de PvdA bijvoorbeeld), progressieve zwarte premier  krijgen. Zouden dan veel aanhangers van Wilders niet nog veel bozer worden op de witte politieke elite, die dit heeft laten gebeuren? Ik denk het wel. Ik vrees zelfs dat de aanhang van Wilders nog groter zou worden dan ze nu al is.

Hun boosheid op de progressieven, die immers mee bezuinigd hebben op sociale voorzieningen (de PvdA)  en veel van hun conservatieve zekerheden over huwelijk, werken en wonen onderuit hebben gehaald (multiculturele samenleving), wordt dan versterkt met het gevoel dat hun laatste strohalm, dat Nederland uiteindelijk van blanken is en blijft, verloren gaat. Natuurlijk, dit is een vorm van racisme maar wat moeten zij anders? Een zwarte premier betekent voor hen dat ze ondanks hun witte huidkleur naar de marge van de Nederlandse samenleving zijn gedrongen. Hun laatste zekerheid, dat Nederland een wit land is, is dan weg. Het gevolg is een Zwarte Piet discussie in kwadraat.

De verkiezing van de zwarte Obama tot president veroorzaakte in de VS een dergelijke onderhuidse racistische schokgolf.  Waar zwarten blij waren dat nu eindelijk een van hen president was geworden, waren veel witten geschokt. Zij konden het niet verteren en voelden zich nog verder naar beneden getrapt door de witte, progressieve elite van hun land. Conservatieve gelovigen hadden altijd al de grootste moeite met progressieve opvattingen over bijvoorbeeld abortus en homo huwelijk, nu kwam daar ook nog bij dat Amerika niet langer van de witten is.

Voor veel witte Amerikanen was daarmee de maat vol. Banenverlies door verkeerd beleid in Washington (globalisering), je levensgevoel ondermijnd door allerlei nieuwigheden en nu ook nog een zwarte man aan de macht. Dat was zo ondraaglijk dat ze in die kringen het Amerikaanse burgerschap van Obama gingen betwisten, dat ze gingen beweren dat Obama een vermomde moslim is enz.  Trump heeft van deze beweringen nooit echt afstand genomen.

Zijn slogan “to make America great again” moet je vertalen in “Amerika weer wit maken”. Vandaar zijn voorstel een muur tussen Mexico en de VS te bouwen om de Latino’s buiten te houden en een algemeen immigratieverbod voor Moslims zolang niet duidelijk is wat hun terrorisme betekent. Trump schiep met zijn campagne voor het presidentschap van de VS een uitlaatklep voor niet alleen allerlei blanke frustraties, maar ook voor het altijd aanwezige latente racisme onder blanken in vooral het zuiden van de VS. Daar leeft nog altijd de verloren burgeroorlog, waart de geest van de Ku Klux Klan nog rond en was rassenscheiding in openbare gelegenheden, scholen en universiteiten tot in de jaren zestig van de vorige eeuw officieel beleid. 


Trump is het wanhoopsoffensief van witte, conservatieve Amerikanen om Amerika weer wit te maken. De verkiezingscampagne van Trump is daarom de ultieme test van de Amerikaanse democratie.

1 opmerking: