Wanhopige fietsen verpesten het zicht op de Amsterdamse Grachten. |
Je
moet maar durven, politiek assistent bij de PvdA in Amsterdam zijn en
dan die stad ook maar meteen tot de maat van het socialisme te maken.
“De PvdA is een emancipatiebeweging, zoals de stad een
emancipatiemachine is. U en ik zijn na eeuwen van staats- of
godsdienstpaternalisme juist van die dwang verlost. In de stad en bij
de PvdA zochten mensen hun geluk. Werk en jezelf kunnen zijn waren de
ingrediënten van dat geluk. Los van de benauwende sociale
groepscontrole van het dorp. Wordt dit geluk nu verruild voor een
provinciaals socialisme?” *)
Kan
de schrijver van dit citaat, Johan van Beek niet teruggestuurd worden
naar school, desnoods op kosten van de PvdA? Een schooltje ergens in
Groningen waar ze het aardgas uit de grond halen zodat hij leert waar
het geld vandaan komt waarmee hij een grote mond kan hebben.
Sedert
de Tweede Wereldoorlog (vorige eeuw!) is Amsterdam er niet in
geslaagd om ook maar een begin te maken met een oplossing van de
woningnood. De metro is een staaltje van geldverslindende
projectmanie. De Betuwelijn is daarbij vergeleken haast een wonder
van financieel vernuft. Jarenlang heeft een krakersplaag de stad
ontsierd. De geld verslindende verbouwing van het Stedelijk Museum met
zijn mislukte architectuur wordt in de doofpot gestopt. De verbouwing
van het Rijksmuseum sleept zich voort van de ene naar de andere
bureaucratische impasse. Toeristisch leeft de stad ondermeer van seksuele uitbuiting en mensensmokkel. Het parkeerbeleid is xenofoob. Overal
verspreid door de stad liggen armzalige schroothopen van fietsen en
zo kan ik nog wel even doorgaan.
En
dan die flinterdunne levensfilosofie dat “werk en jezelf zijn de
ingrediënten van geluk” zouden zijn. Waar haalt Johan die vandaan?
Ik mag hopen niet bij de Amsterdamse PvdA fractie of de gemeentelijke
partijtop? En natuurlijk stuiten we weer op het vooroordeel van “de
benauwende sociale groepscontrole van het dorp.” Heeft Johan zelf
wel eens in een dorp gewoond?
Ik
wel. Ik ben opgegroeid in Oss in de jaren veertig, vijftig en begin
jaren zestig vorige eeuw. Johan zal het niet geloven maar ik heb daar
een heel gelukkige jeugd gehad. Het had nog geen twintigduizend
inwoners en was overwegend katholiek. Toch ben ik daar naar een
uitstekende HBS geweest geleid door paters Carmelieten, er was een
gymnasium, 2 bioscopen (Luxor en Cinema), een dansschool en veel
gelegenheden om te dansen, optredens van rockbandjes in zalen en
parochiehuizen, boekenwinkels, een veelsoortig verenigingslevens,
grote fabrieken als Zwanenberg, Hartog, Philips, Organon (de
uitvinder van De Pil) en het hoogtepunt van beschaving, lezers van
de Volkskrant. Mooier nog, als bijverdienste ben ik een tijd lang
bezorger van die krant geweest.
Ik
heb daarna gewoond in steden als de Colombiaanse hoofdstad Bogota (7
miljoen inwoners) en Mexicostad (10 miljoen inwoners of meer).
Inderdaad, in die steden is geen sprake van benauwende groepscontrole
maar wel werkloosheid, armoede, eenzaamheid, ziekte, honger en al die
andere nadelen van het grote stadsleven voor mensen met een minder
dikke portemonnee . Daar leerde ik dat als je arm en ziek bent je
beter op het platteland kunt wonen want die groepscontrole
daar zorgt er wel voor dat vrienden, buren en familie zich over je
ontfermen. Dat beseften ontwikkelingsorganisaties ook en daarom
werden er plannen gemaakt om het platteland te ontwikkelen om
zodoende de trek naar de stad te verminderen. Want net als Amsterdam,
trekken steden als Bogota en Mexico stad zoveel mogelijk geldmiddelen
en dus mensen naar zich toe. Misschien iets om over na te denken
zodat je ooit misschien nog eens van een provinciaal socialist een
echte wereldburger wordt.
*)
Zie: 'De PvdA kan beter uit de buurt van de SP blijven' van Johan
van Beek, politiek assistent bij de PvdA te Amsterdam, in de
Volkskrant van 25 februari j.l.
Mee eens.
BeantwoordenVerwijderengrH
Amsterdam heeft het duidelijk ook voor jou niet :-).
BeantwoordenVerwijderen