Ze vertrekt met de belofte om voor zijn vertrek nog eens langs te komen. Diego zegt dat hij nog een paar dagen in San Cristobal blijft. Hij heeft genoeg schetsen verzameld om in zijn atelier thuis uit te werken tot schilderijen. Hij heeft ook ideeën opgedaan voor muurschilderingen waarvoor hij opdrachten hoopt te krijgen.
Misschien kunnen ze elkaar nog zien voor zijn vertrek, vraagt hij Frida. Die kijkt hem verrast aan. Ze heeft dus een snaar geraakt in zijn hart? Ze kijkt recht in zijn ogen en antwoord onbevangen dat ze graag afscheid komt nemen bij zijn vertrek naar huis. Diego knikt waarna hij zich afvraagt in wat voor een storm hij zich nu gewaagd heeft. Je kunt met Frida geen spelletjes spelen dat is duidelijk.
Dan vraagt hij op de valreep waarom ze naar San Cristobal is gekomen? Toch niet voor hem? Nou nee, dat nu ook weer niet maar het heeft wel degelijk meegespeeld in haar besluit toen ze hoorde dat Diego in San Cristobal was. Ze was toe aan een andere omgeving. Ze had al te lang gevangen gezeten in ziekenhuizen en thuis op bed gelegen. Toen ze weer kon bewegen, wilde ze op reis om weer zin in het leven te krijgen. Die was weliswaar nooit weg geweest maar ze was wel toe aan nieuwe stimulansen.
De gebruikelijk reis naar Acapulco vond ze niks. Die stad aan de Stille Oceaan is een versleten cliché geworden, een Hollywood-droom van strand, zee en blauwe hemel die in een burgerlijke nachtmerrie is veranderd. Acapulco is weliswaar nog altijd Mexico maar niet haar Mexico, niet het echte authentieke Mexico. Zo is ze op het idee gekomen om af te reizen naar Chiapas. Toen ze hoorde dat Diego daar ook bezig was, stond haar besluit vast.
Diego luistert verbaasd naar haar verhaal, dat immers ook het zijne is. Ook hij had genoeg van de burgerlijke en vooral ook het zelfgenoegzame Mexico-stad waar men ook nog de vermaledijde moed heeft zich revolutionairen te noemen. Frida staat nog dichter bij hem dan hij dacht. Ze is een geest en zielsverwant en dat nu had hij nooit kunnen vermoeden.
Het begint nu pas goed bij Diego door te dringen hoe groot hun zielsverwantschap is wat betekent dat ze elkaar niet meer zo maar los kunnen laten. Als hij haar nu toelaat in zijn leven en dat heeft hij eigenlijk al gedaan dan zal dat definitief en blijvend zijn.
Beiden nemen met dat besef afscheid van elkaar, tijdelijk afscheid want ze zullen elkaar zien voordat Diego teruggaat naar Mexico-stad. Frida voelt zich opgelucht en blij, ze weet nu zeker dat ze van Diego houdt en dat de gevoelens wederzijds zijn. Diego heeft er meer moeite mee. Hij voelt zich overvallen door zijn gevoelens voor Frida. Ze lijkt zijn lot te zijn maar wat dan met Sara?
Lastige situatie.
BeantwoordenVerwijderen