HELP! NEDERLAND VERZUIPT!

 

Er valt zoveel water in Nederland dat de koeien in de uiterwaarden van de Maas met hun poten in het water staan en dat op 10 augustus 2023, hartje zomer.

Sinds ons allerlei klimaatrampen worden voorspeld waaronder droogte volg ik uit pure nieuwsgierigheid de regenval in Nederland. Als je driekwart eeuw oud bent dan ken je de grilligheid van het weer uit ervaring en niet vanwege allerlei grafieken en tabellen. Ik heb daarom mijn eigen methode om het hemelwater te volgen.

Op de eerste plaats een eenvoudige regenmeter, ooit gekregen van een vriend. De stand van het water in de vennen in de bossen rond Oss en de stand in de weteringen en sloten in de polders die ik sinds mijn jeugd ken.

De zomers van vorig jaar en daarvoor waren onheilspellend droog, althans voor Nederlanders die weinig ervaring hebben met andere weersomstandigheden en klimaten. De immer vooruitstrevende  VPRO startte een serie met een wederdeskundige die met een boor de grondwaterstanden in Nederland onderzocht.De uitkomst was naar verwachting. We stevenen af op een klimaatramp van droogte in de grootste delta aan de noordkust van de Atlantische oceaan.  

Onder invloed van klimaatvoorspellingen (tot wel 100 jaar vooruit!) veranderden waterschappen van strategie. Was het vroeger hun beleid om zo snel mogelijk water af te voeren, nu moest er een beleid komen van water vasthouden. Ik zie bulldozers werken aan de uiterwaarden van de Maas om zo het water op te vangen in plaats van naar zee te laten stromen. 

Er worden her en der wadi's rond Oss aangelegd om water vast te houden. Burgers worden van overheidswege aangemoedigd korter te douchen en minder steen en asfalt in de tuin te leggen zodat het regenwater de grond in kan. De laatste adviezen zijn altijd verstandig maar dat wil nog niet zeggen dat mensen ze opvolgen. Ik zie tenminste nog veel tuinen met veel te veel steen. Wat ik ook zie zijn meer zwembaden in tuinen. De welvaart heeft zijn tol!

Ondertussen vraag ik mij af of we inderdaad zoals de klimaatvoorspellers beweren op een kantelpunt zijn gekomen van wateroverschot naar droogte. Natuurlijk, de Nederlandse bevolking is sinds mijn geboorte (ruim driekwart eeuw geleden) gigantisch gegroeid met als gevolg dat er veel meer water wordt gebruikt. Bovendien is de landbouw intussen ook een grootgebruiker geworden maar om nu ineens te denken dat we van een waterland een droog land worden, is mij een brug te ver.

Vorig jaar zag ik al dat de regenval in het voorjaar de vennen in de bossen goed gevuld had, beter dan in de jaren daarvoor. De weteringen en sloten lagen er als vanouds bij. De warme zomer met hete dagen veranderde dat snel. Het water verdampte snel, zeker in de meer ondiepe vennen. In het najaar bracht de regen enig herstel maar niet genoeg om de vennen weer goed te vullen.

Dit voorjaar regenden de vennen opnieuw goed vol. In deze minder hete zomer zakte het peil, maar niet zo hard als vorig jaar. En nu in het najaar regenen ze weer goed vol en dat zal zo blijven zodat er straks bij een koude winter voluit op de vennen geschaatst kan worden zoals in mijn jeugd.

Ik zie op de kaart van de website ‘Waterschap Brabantse Delta’ "dat in heel Oost Brabant de grondwaterstand hoger is dan de stand die eens in de tien jaar voorkomt, in deze periode van het jaar." Kortom, water zat. Opnieuw begin ik te twijfelen aan al die modellen waar de jonge generatie wetenschappers zo graag mee speelt. Maar ja, tegen het geloof in grafieken en zogenaamde wetenschappelijke voorspelbaarheid is het moeilijk argumenteren. De tijd zal het leren.