Onze pas geboren dochter |
De bevalling van onze eerste dochter is enigszins onverwacht. Krullenbol spreekt in de ochtend van buikklachten maar denkt niet dat het zover is. Ook niet nadat ik heb aangedrongen of het echt wel buikklachten zijn en geen voorbode van de bevalling.
Na een tijd getwijfeld te hebben, ik heb geen idee hoe lang, besluiten we alsnog onze vriend W. te waarschuwen. Hij woont een straat verder om de hoek en heeft een Renault 4 waarmee we naar het Radboud ziekenhuis kunnen rijden. In het ziekenhuis aangekomen, blijkt dat we maar net op tijd zijn. De voorbereidingen voor de bevalling beginnen meteen. Een uur later is onze eerste dochter geboren. Voor we goed en wel beseffen wat we hebben meegemaakt, zitten we met z’n drieën in een kleine kamer in het ziekenhuis met op een bord twee beschuiten met muisjes.
Vanaf nu zijn we een gezin. We zullen nooit meer met z’n tweeën zijn. Er is iemand bijgekomen die er voortaan altijd bij zal horen. Dat is ook wat willen. We hebben er veel over nagedacht maar ook niet teveel. Het leven is niet maakbaar, een besef waar we beiden goed mee kunnen leven. Een cliché maar het leven is vooral een avontuur. Het is geen georganiseerde reis en ook geen verblijf in een luxe resort met alle voorzieningen bij de hand.
De geboorte van ons kind is tegelijk een grootse gebeurtenis en ook weer niet. Er worden immers wereldwijd elk uur van de dag honderden of misschien wel duizenden kinderen geboren. Niets is natuurlijker dan de geboorte van een kind, hoe uitzonderlijk het ook is voor de moeder en de vader dat hun kind wordt geboren.
Want dat is het wel. Het is ons kind, van Krullenbol en mij. Dat is uniek. Het kind is voor ons de bezegeling van onze liefde en die is en blijft uniek. Ik heb me van meet af aan verbaasd over onze liefde. Waarom worden uitgerekend wij twee verliefd op elkaar en verandert dat langzaam in blijvende liefde ondanks alle ruzies en spanningen?
Daar is geen zinnig antwoord op te geven, hoe hard je ook je best doet. Voor hetzelfde geld hadden we elkaar nooit ontmoet wat zou er dan gebeurd zijn? Worden we dan verliefd op een ander en dan komt het alsnog in orde? Wat maakt dat je bij elkaar blijft, dat je op je gemak bent bij de ander? Ook dat is een mysterie. En wat mij betreft mag dat een mysterie blijven of een wonder, ook goed.
De babykamer is klaar. Het is een eenvoudig kamertje boven onze slaapkamer die ook niet veel voorstelt in deze vooroorlogse arbeiderswoning met zijn enkel-steense met jute betengelde muren. De wieg is nog van Krullenbol geweest, een boerse imitatie van een sprookjeswieg. Het past prima bij de omgeving. De baby wordt beneden in de woonkamer op de houten eettafel, een koopje bij het groot warenhuis V&D, gewassen en aangekleed.
(wordt vervolgd)
Prachtig verwoord Petrus! En inderdaad LIEFDE blijft een raadsel, een mooi raadsel dat wel. En we kunnen niet zonder, toch?
BeantwoordenVerwijderenAls de vonk overslaat, is het raak. Meer moet je er niet achter zoeken, denk ik.
BeantwoordenVerwijderen